نقش مدیریت مشارکتی در افزایش بهره وری آموزشی مدارس

مدیریت مشارکتی یکی از رویکردهای نوین و اثربخش در نظام آموزشی است که هدف اصلی آن، بهره گیری از خرد جمعی، افزایش احساس تعلق سازمانی و ارتقای کیفیت تصمیم گیری در مدارس است. در این نوع مدیریت، معلمان، کارکنان، دانش آموزان و حتی اولیا به عنوان اعضای موثر در فرآیند تصمیم سازی و اجرای برنامه های آموزشی شناخته می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مدیریت مشارکتی در افزایش بهره وری آموزشی مدارس انجام شده است. روش پژوهش توصیفی–تحلیلی بوده و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و بررسی یافته های میدانی، تلاش شده است تا تاثیر این سبک مدیریت بر شاخص های کیفی آموزش، رضایت شغلی معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد تحلیل قرار گیرد. نتایج نشان می دهد که به کارگیری مدیریت مشارکتی در مدارس منجر به بهبود ارتباطات سازمانی، تقویت انگیزش معلمان، افزایش احساس مسئولیت در میان کارکنان و در نهایت رشد بهره وری آموزشی می شود. همچنین این رویکرد سبب می گردد که تصمیمات آموزشی با واقعیت های محیط یادگیری سازگارتر بوده و اجرای برنامه های درسی با حمایت جمعی همراه شود. بر اساس یافته ها، توصیه می شود که مدیران مدارس با تقویت فرهنگ گفت وگو، اعتمادسازی و مشارکت جویی، زمینه تحقق مدیریت مشارکتی را بیش از پیش فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی ، بهره وری آموزشی ، مدارس ، تصمیم گیری جمعی ، انگیزش شغلی ، همکاری آموزشی