بررسی تاثیر رویکردهای نوین آموزش بر انگیزه و مشارکت دانش آموزان در فرآیند یادگیری و نقش معلمان در پیاده سازی این رویکردها

این پژوهش با هدف بررسی و تحلیل تاثیر رویکردهای نوین آموزشی بر انگیزه و مشارکت دانش آموزان و تبیین نقش محوری معلمان در پیاده سازی موفق این رویکردها انجام شده است. در مواجهه با چالش های نظام آموزشی سنتی که اغلب بر حافظه محوری و انتقال یک طرفه دانش استوار است، رویکردهای نوینی همچون یادگیری مبتنی بر مسئله، یادگیری معکوس، گیمیفیکیشن و آموزش شخصی سازی شده به عنوان راهکارهایی برای افزایش عمق و پایداری یادگیری مطرح شده اند. این تحقیق با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با مرور نظام مند ادبیات پژوهشی، به این موضوع می پردازد که چگونه این رویکردها با تغییر کانون توجه از معلم به دانش آموز، حس استقلال، شایستگی و تعلق را در فراگیران تقویت کرده و در نتیجه، انگیزه درونی و مشارکت فعال آن ها را در فرآیند یادگیری به طور معناداری افزایش می دهند. یافته ها نشان می دهد که این روش ها با ایجاد محیط های یادگیری چالش برانگیز، معنادار و تعاملی، دانش آموزان را از پذیرندگان منفعل به سازندگان فعال دانش خود تبدیل می کنند. در این میان، نقش معلم از یک انتقال دهنده صرف اطلاعات به یک تسهیل گر، راهنما و طراح تجربیات یادگیری تغییر می یابد. موفقیت در پیاده سازی این رویکردها به شدت به عواملی چون دانش پداگوژیک معلمان، مهارت آن ها در استفاده از فناوری، نگرش مثبت به تغییر و توانایی ایجاد یک فرهنگ کلاسی مبتنی بر همکاری و کاوشگری بستگی دارد. نتایج این پژوهش بر ضرورت سرمایه گذاری در برنامه های توسعه حرفه ای معلمان، بازنگری در محتوای آموزشی و ایجاد زیرساخت های لازم برای حمایت از اجرای رویکردهای نوین آموزشی در مدارس تاکید می کند تا بتوان از ظرفیت کامل این رویکردها برای پرورش نسلی خلاق، منتقد و خودراهبر بهره برد.

کلیدواژه ها:

رویکردهای نوین آموزشی ، انگیزه تحصیلی ، مشارکت دانش آموزان ، نقش معلم ، یادگیری فعال.