نقش فناوری و ابزارهای دیجیتال در فرآیند آموزش پایه چهارم ابتدایی و تاثیر آن بر توسعه مهارت های فناوری و آموزش تعاملی در کودکان

این پژوهش با هدف بررسی نقش فناوری و ابزارهای دیجیتال در فرآیند آموزش پایه چهارم ابتدایی و تحلیل تاثیر آن بر توسعه مهارت های فناوری و آموزش تعاملی در کودکان انجام شده است. در عصر حاضر که به عنوان دوران انقلاب دیجیتال شناخته می شود، نظام های آموزشی با چالش ها و فرصت های جدیدی روبرو هستند. استفاده از ابزارهایی مانند تبلت ها، نرم افزارهای آموزشی، بازی های ویدیویی هدفمند و پلتفرم های آنلاین، پتانسیل ایجاد تحول در روش های سنتی تدریس و یادگیری را داراست. این تحقیق به صورت کیفی و با استفاده از رویکرد توصیفی-تحلیلی به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه ادغام فناوری در کلاس های درس پایه چهارم می تواند به فراتر رفتن از انتقال صرف دانش منجر شود و محیطی تعاملی و پویا برای یادگیری فراهم آورد. یافته ها نشان می دهد که به کارگیری صحیح ابزارهای دیجیتال، انگیزه و مشارکت دانش آموزان را به طور قابل توجهی افزایش می دهد و به آن ها کمک می کند تا مهارت های ضروری قرن بیست و یکم، از جمله تفکر انتقادی، حل مسئله، خلاقیت و سواد دیجیتال را از سنین پایین کسب کنند. آموزش تعاملی که از طریق این ابزارها تسهیل می شود، به دانش آموزان اجازه می دهد تا به صورت فعال در فرآیند یادگیری خود نقش داشته باشند، مفاهیم پیچیده را به شیوه ای بصری و ملموس درک کنند و با سرعت متناسب با توانایی های فردی خود پیشرفت نمایند. با این حال، چالش هایی نظیر نیاز به آموزش معلمان، دسترسی برابر به فناوری و طراحی محتوای آموزشی استاندارد نیز وجود دارد که باید برای تحقق کامل پتانسیل های این رویکرد نوین مورد توجه قرار گیرند. نتایج این پژوهش می تواند راهنمایی برای سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدارس و معلمان در جهت بهینه سازی استفاده از فناوری در آموزش ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، آموزش ابتدایی ، مهارت های دیجیتال ، یادگیری تعاملی ، پایه چهارم.