بررسی اختلافات رایج بین شهرداری و پیمانکاران پروژه های عمرانی و تحلیل ضعف های حقوقی در تنظیم قراردادها
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 62
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESPE01_4923
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1404
چکیده مقاله:
روابط شهرداری ها با پیمانکاران پروژه های عمرانی همواره با چالش های حقوقی و اجرایی همراه بوده است. از آنجا که این پروژه ها معمولا دارای ابعاد مالی گسترده، پیچیدگی های فنی و الزامات قانونی متعدد هستند، اختلافات میان طرفین امری شایع محسوب می شود. مهم ترین اختلافات ناشی از تاخیر در پرداخت مطالبات پیمانکار، افزایش غیرقابل پیش بینی هزینه ها، تغییر در مشخصات فنی پروژه، تاخیر در تحویل زمین یا مجوزهای لازم از سوی شهرداری، و نیز اختلاف بر سر میزان خسارت تاخیر یا کیفیت اجرای کار است. در بسیاری موارد، ابهام در مفاد قرارداد یا نبود پیش بینی های دقیق در خصوص شرایط خاص، زمینه ساز بروز این تعارض ها می شود.
از منظر حقوقی، یکی از ضعف های اساسی در تنظیم قراردادهای عمرانی شهرداری ها، استفاده از مفاد کلی و غیرشفاف است که امکان تفسیرهای مختلف را ایجاد می کند. همچنین در برخی قراردادها، ضمانت اجراهای موثر برای تاخیر در انجام تعهدات یا عدم پرداخت به موقع لحاظ نمی شود و این امر سبب کاهش انگیزه پایبندی به تعهدات می گردد. علاوه بر آن، عدم درج دقیق شرایط فورس ماژور، نحوه تعدیل قیمت ها و روش حل وفصل اختلافات موجب می شود در زمان بروز بحران های اقتصادی یا تغییر قوانین، قراردادها کارایی خود را از دست بدهند. در بسیاری از موارد نیز شهرداری ها به دلیل ملاحظات اداری یا تغییر مدیریت شهری، از تعهدات مالی یا پشتیبانی های اجرایی عدول می کنند که این امر نه تنها باعث ضرر پیمانکار، بلکه موجب تاخیر در بهره برداری عمومی از پروژه ها می شود.
تحلیل این وضعیت نشان می دهد که ضعف در دانش حقوقی هنگام تنظیم قراردادها و عدم بهره گیری کافی از متخصصان حقوق عمومی و قراردادهای عمرانی، ریشه اصلی بسیاری از اختلافات است. راهکار اصلی، حرکت به سوی تنظیم قراردادهای دقیق تر با بهره گیری از الگوهای استاندارد بین المللی، پیش بینی سازوکارهای روشن داوری یا میانجی گری، و تقویت نقش نظارتی واحدهای حقوقی شهرداری هاست. همچنین الزام به شفافیت در تعیین تعهدات متقابل، شرایط پرداخت، و ضمانت اجراها می تواند ریسک بروز اختلافات را کاهش دهد. در نهایت، اصلاح ساختار حقوقی قراردادها نه تنها به حفظ منافع طرفین کمک می کند، بلکه موجب تسریع در اجرای پروژه ها و ارتقای اعتماد عمومی نسبت به مدیریت شهری خواهد شد.
نویسندگان
مرتضی اسحاقیان درچه
کارشناس دعاوی شهرداری درچه