رابطه اعتماد اجتماعی با عملکرد تحصیلی در مدارس دولتی و غیردولتی

اعتماد اجتماعی یکی از بنیادی ترین عناصر سرمایه اجتماعی است که به عنوان عامل پیونددهنده افراد در جامعه و تسهیل کننده همکاری های گروهی شناخته می شود. در محیط های آموزشی، اعتماد اجتماعی نقشی دوچندان دارد؛ چراکه نه تنها موجب ارتقای کیفیت روابط بین فردی در میان دانش آموزان می شود، بلکه اعتماد میان دانش آموز و معلم، اولیا و مدرسه را نیز تقویت می کند. نبود اعتماد اجتماعی در مدارس می تواند منجر به کاهش انگیزه، شکل گیری نگرش های منفی نسبت به فرآیند یادگیری، افزایش تعارضات میان دانش آموزان و در نهایت افت عملکرد تحصیلی شود. در مقابل، وجود اعتماد متقابل، زمینه ساز افزایش تعامل سازنده، تقویت روحیه همکاری، ارتقای عزت نفس و ایجاد محیطی امن و پویا برای رشد علمی و اخلاقی خواهد بود. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه میان اعتماد اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مدارس دولتی و غیردولتی است. مدارس دولتی و غیردولتی به دلیل تفاوت های ساختاری، مدیریتی و منابع در دسترس، شرایط متفاوتی را برای ایجاد و تقویت اعتماد اجتماعی فراهم می کنند. بنابراین پرسش اساسی این است که آیا اعتماد اجتماعی در مدارس دولتی و غیردولتی تاثیر یکسانی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد یا خیر. روش تحقیق در این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است و تلاش دارد با بهره گیری از داده های میدانی و مطالعات کتابخانه ای، تصویری روشن از نقش اعتماد اجتماعی در فرآیند یادگیری ارائه دهد. یافته های این پژوهش می تواند به مسئولان آموزشی کمک کند تا با تقویت سازوکارهای ایجاد اعتماد اجتماعی در مدارس، از جمله بهبود شیوه های مدیریت، توجه به عدالت آموزشی، افزایش ارتباطات سازنده میان معلمان و دانش آموزان و ارتقای فرهنگ مدرسه ای، زمینه را برای رشد تحصیلی پایدار و همه جانبه دانش آموزان فراهم سازند. اهمیت این موضوع به ویژه در شرایطی که کیفیت آموزش و میزان مشارکت دانش آموزان در فرآیند یادگیری با چالش هایی مواجه است، بیش از پیش نمایان می شود.

کلیدواژه ها:

اعتماد اجتماعی ، سرمایه اجتماعی ، عملکرد تحصیلی ، مدارس دولتی ، مدارس غیردولتی ، تعامل آموزشی