یادگیری مبتنی بر پروژه و تجربه

یادگیری مبتنی بر پروژه و تجربه یکی از رویکردهای نوین آموزشی است که با تاکید بر مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری، زمینه رشد مهارت های تفکر، خلاقیت، همکاری و حل مسئله را فراهم می سازد. در این الگو، دانش آموزان از طریق انجام فعالیت های واقعی، طراحی پروژه ها و کسب تجربه های عملی، مفاهیم درسی را به صورت عمیق و معنادار درک می کنند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر و اهمیت یادگیری مبتنی بر پروژه و تجربه در بهبود کیفیت آموزشی انجام شد. یافته ها نشان داد که استفاده از این رویکرد موجب افزایش انگیزه درونی، خودکارآمدی و احساس مسئولیت در دانش آموزان می شود. علاوه بر این، تعامل بین معلم و دانش آموز به صورت دوسویه و سازنده شکل می گیرد و نقش معلم از انتقال دهنده دانش به تسهیل گر یادگیری تغییر می یابد. نتایج نشان می دهد که یادگیری مبتنی بر پروژه، پیوند میان دانش نظری و مهارت های عملی را تقویت کرده و آموزش را از فضای کلاس به دنیای واقعی گسترش می دهد. در نتیجه، این رویکرد می تواند به عنوان الگویی کارآمد برای پرورش نسل هایی خلاق، نقاد و مسئول در نظام آموزشی به کار گرفته شود.واژگان کلیدی: یادگیری مبتنی بر پروژه، یادگیری تجربی، خلاقیت، انگیزه درونی، آموزش فعال، خودکارآمدی، تعامل معلم و دانش آموز.