راهکارهای کاهش تضاد منافع بین مدیران عالی و سهامداران عمده شرکت ها ( مطالعه بر اساس نظریه نمایندگی )

تضاد منافع میان مدیران و سهامداران یکی از چالش های اساسی در مدیریت شرکت ها به شمار می رود که به ویژه در زمینه نظریه نمایندگی مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. این تضاد به دلیل تمایز منافع میان مدیران که به دنبال حداکثرسازی منافع شخصی خود هستند و سهامداران که نگران حفظ و افزایش ارزش سرمایه گذاری خود می باشند، به وجود می آید. در این مقاله، تلاش شده است تا با استناد به تجارب گذشته و پژوهش های علمی، ۱۲ راهکار موثر ونوین جهت کاهش این تضاد منافع معرفی گردد. راهکارهای پیشنهادی شامل تقویت شفافیت مالی از طریق بهبود فرایند گزارش دهی و حسابرسی های منظم، طراحی ساختارهای پاداش که منافع کوتاه مدت و بلندمدت سهامداران را همسو کند، تقویت نظارت مستقل بر مدیریت، ارتقاء فرهنگ سازمانی مبتنی بر اخلاق و مسئولیت پذیری، و ایجاد سیستم های مدیریت ریسک کارآمد است. همچنین، ایجاد سازوکارهایی نظیر کمیته های ناظر مستقل و استفاده از مشوق های غیرمالی به عنوان ابزارهایی برای بهبود همکاری میان مدیران و سهامداران در نظر گرفته شده است. علاوه بر این، از دیگر راهکارهای کلیدی می توان به دانش افزایی و آموزش مدیران، ترویج منافع مشترک از طریق پروژه ها و ابتکارات مشترک، و استفاده از فناوری های نوین برای تسهیل ارتباطات و شفافیت اشاره کرد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که با پیاده سازی این راهکارها، شرکت ها می توانند به طور موثری تضاد منافع را کاهش داده و در نتیجه به بهبود عملکرد سازمانی و افزایش ارزش سهام دست یابند. این مقاله با هدف فراهم آوری یک چارچوب عملی و علمی برای مدیران و پژوهشگران به آن دسته از مسائلی می پردازد که می تواند به تحقق اهداف مشترک بین مدیران و سهامداران کمک کند.

کلیدواژه ها:

تضاد منافع مدیران و سهامداران ، نظریه نمایندگی ، حاکمیت شرکتی ، شفافیت مالی