استفاده از پادکست های آموزشی برای تقویت یادگیری

پادکست های آموزشی به عنوان یکی از ابزارهای نوین یادگیری، در سال های اخیر جایگاه ویژه ای در فرایند آموزش پیدا کرده اند. این ابزار با فراهم کردن امکان دسترسی منعطف، یادگیری در محیط های غیررسمی و تحریک انگیزش درونی، توانسته است توجه پژوهشگران و معلمان را جلب کند. در چارچوب نظریه های روان شناختی و آموزشی همچون نظریه اجتماعی-فرهنگی ویگوتسکی، یادگیری مشاهده ای بندورا، مراحل رشد شناختی پیاژه، دیدگاه انسان گرایانه راجرز، آموزش مبتنی بر تجربه دیویی و رویکرد ساخت گرایی، پادکست ها فرصتی برای یادگیری فعال، خودمحور و معنادار ایجاد می کنند. همچنین، مفاهیم یادگیری خودراهبر (SDL) و نظریه های شناختی نشان می دهند که پادکست ها می توانند با افزایش تعامل شناختی و فراهم کردن بازخورد غیرمستقیم، کیفیت فراگیری را ارتقاء دهند. این مقاله با رویکرد تحلیلی به بررسی نقش و کارکردهای پادکست های آموزشی در تقویت یادگیری می پردازد. تحلیل ها نشان می دهد که پادکست ها می توانند با فراهم آوردن محتوای انعطاف پذیر، دسترسی آسان، و تنوع در سبک های ارائه، انگیزش و خودکارآمدی یادگیرندگان را ارتقا دهند؛ با این حال، چالش هایی چون کیفیت تولید محتوا، نیاز به سواد رسانه ای و مشکلات توجه و تمرکز نیز مطرح هستند. در پایان، راهکارهایی برای استفاده بهینه از پادکست های آموزشی شامل طراحی محتوای ساختارمند، تاکید بر کوتاهی و جذابیت، و ترکیب با سایر ابزارهای آموزشی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

پادکست آموزشی ، یادگیری فعال ، یادگیری خودراهبر ، یادگیری مشاهده ای ، انگیزش درونی ، ساخت گرایی