عدالت آموزشی در عصر دیجیتال: شکاف ها و راه حل ها

گسترش فناوری های دیجیتال در آموزش، فرصتی تاریخی برای بهبود کیفیت و دسترسی به یادگیری ایجاد کرده است؛ اما هم زمان، چالش هایی جدید نیز در مسیر تحقق عدالت آموزشی به وجود آورده است. در عصر دیجیتال، عدالت آموزشی تنها به معنای دسترسی برابر به ابزارها و اینترنت نیست، بلکه شامل توانایی استفاده موثر، مشارکت معنادار، و بهره مندی برابر از پیامدهای آموزشی نیز می شود. شکاف دیجیتال در ابعاد دسترسی، مهارت و پیامد، موجب می شود برخی دانش آموزان، به ویژه در مناطق محروم یا دارای شرایط اقتصادی ضعیف، از فرصت های یادگیری دیجیتال بی بهره بمانند. در این مقاله، با استناد به شواهد پژوهشی، نقش سیاست های آموزشی، آموزش معلمان، گسترش زیرساخت ها و توانمندسازی خانواده ها در کاهش نابرابری ها بررسی شده است. یافته ها نشان می دهد که استفاده از فناوری در آموزش، تنها زمانی منجر به عدالت می شود که با برنامه ریزی هدفمند، حمایت نهادی و آموزش فراگیر همراه باشد. عدالت آموزشی دیجیتال نیازمند رویکردی انسانی، مشارکتی و داده محور است که در آن همه ی دانش آموزان فرصت شکوفایی برابر داشته باشند.واژه های کلیدی:عدالت آموزشی، شکاف دیجیتال، آموزش آنلاین، نابرابری آموزشی، فناوری در آموزش