ارزیابی تاثیر بارش فکری بر خلاقیت و تفکر نوآورانه دانش آموزان ابتدایی

خلاقیت به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های شناختی و اجتماعی در فرآیند یادگیری دانش آموزان ابتدایی شناخته می شود و نقش تعیین کننده ای در توسعه تفکر مستقل، حل مسئله و نوآوری دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تکنیک بارش فکری بر افزایش خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی مدارس ناحیه سه کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان ابتدایی مدارس ناحیه سه کرمانشاه بود که با نمونه گیری تصادفی خوشه ای ۶۰ دانش آموز به گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها، آزمون خلاقیت تورنس بود که ابعاد سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط ایده ها را اندازه گیری می کند.نتایج نشان داد که میانگین خلاقیت کل و ابعاد مختلف خلاقیت در گروه آزمایش پس از اجرای تکنیک بارش فکری به شکل معناداری افزایش یافته است. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) نشان داد که تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل در سطح معناداری قرار دارد (p<۰.۰۱). همچنین یافته های کیفی پژوهش حاکی از افزایش انگیزه، مشارکت فعال و اعتماد به نفس دانش آموزان در بیان ایده ها بود. این نتایج نشان می دهد که تکنیک بارش فکری به عنوان یک روش آموزشی فعال و تعاملی، می تواند به شکل موثر خلاقیت دانش آموزان ابتدایی را پرورش دهد و محیط یادگیری کلاس را به فضایی پویا، مشارکتی و انگیزه بخش تبدیل کند.پژوهش حاضر تاکید می کند که معلمان می توانند با به کارگیری سیستماتیک بارش فکری، مهارت های تفکر خلاق، حل مسئله و نوآوری دانش آموزان را تقویت کرده و کلاس های درس خود را به محیطی خلاق و فعال تبدیل کنند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، تکنیک بارش فکری ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش فعال ، تفکر خلاق