استفاده از داستان و قصه گویی در تدریس

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر استفاده از داستان و قصه گویی در فرایند تدریس و یادگیری دانش آموزان می پردازد. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی اثرات داستان گویی بر انگیزه، یادگیری فعال، مهارت های شناختی، اجتماعی و هیجانی دانش آموزان و نقش معلم در هدایت این فرآیند است. داده ها از طریق مشاهده کلاس های درس، تحلیل محتوای داستان های آموزشی و مصاحبه با معلمان و دانش آموزان جمع آوری شد و به روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که داستان ها باعث افزایش توجه و تمرکز دانش آموزان، تقویت خلاقیت و تفکر انتقادی، و ایجاد انگیزه درونی برای یادگیری می شوند. همذات پنداری با شخصیت های داستان، مهارت های اجتماعی و هیجانی دانش آموزان را تقویت می کند و امکان تعامل، همکاری و همدلی در کلاس را فراهم می سازد. همچنین، نقش معلم به عنوان راهنما و هدایتگر در انتخاب داستان های مناسب، طراحی فعالیت های جانبی و هدایت بحث های کلاسی، تاثیر مستقیم بر اثربخشی قصه گویی دارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که داستان و قصه گویی، فراتر از ابزار سرگرمی، به عنوان یک روش آموزشی جامع می تواند مهارت های چندجانبه دانش آموزان را تقویت کرده و تجربه یادگیری معنادار و موثری ایجاد کند.واژگان کلیدی: داستان گویی، یادگیری فعال، انگیزه دانش آموز، مهارت های اجتماعی، تفکر انتقادی، آموزش خلاق.