ارزیابی تاثیر بازی های یادگیری هوش محور بر ارتقای مشارکت و علاقه مندی دانش آموزان به یادگیری

این مقاله به صورت مرور نظام یافته و تحلیل شواهد تجربی موجود، تاثیر بازی های یادگیری هوش محور (AI-driven learning games) را بر مشارکت و علاقه مندی دانش آموزان بررسی می کند. هدف پژوهش شناسایی مکانیزم های موثر، شرایط تسهیل گر و محدودیت های اجرایی این نوع بازی ها است. روش پژوهش مرور ادبیات تجربی و نظری از منابع بین المللی و داخلی (مقالات علمی، مروری ها و گزارش های کنفرانسی) بوده و یافته ها با رویکرد سنتز شواهد تنظیم شده اند. نتایج نشان می دهد که بازی های یادگیری مجهز به مدل های تطبیقی و مدل سازی بازیکن (player modelling) می توانند مشارکت رفتاری، شناختی و عاطفی دانش آموزان را افزایش دهند و علاقه مندی به موضوعات درسی را تقویت کنند؛ اما اثربخشی آن ها به طراحی پداگوژیک، یکپارچگی با اهداف درسی، آموزش معلمان و فراهم بودن زیرساخت ها وابسته است. همچنین خطراتی مانند بار فناوری، گیمیفیکیشن سطحی، و چالش های حریم خصوصی در مواجهه با داده های بازی محور شناسایی شدند. در پایان، پیشنهاداتی برای پژوهش های آتی و سیاست گذاری آموزشی ارائه شده است تا بهره برداری مسئولانه و موثر از بازی های یادگیری هوش محور تسهیل گردد.

کلیدواژه ها:

بازی های یادگیری هوش محور ، مشارکت دانش آموزان ، انگیزش یادگیری ، مدل سازی بازیکن ، بازی‎ وارسازی (گیمیفیکیشن) ، یادگیری تطبیقی