پیوستگی گردشگری و میراث فرهنگی: ارزیابی اثرات گردشگری در حفظ هویت های محلی

میراث فرهنگی، شیوه های زندگی توسعه یافته توسط یک جامعه را نشان می دهد که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است و شامل آداب و رسوم، شیوه ها، مکان ها، اشیاء، بیان های هنری و ارزش ها می شود. هویت فرهنگی پدیده ای سیال و همیشه در حال تغییر است. حضور گردشگران می تواند باعث تبادل فرهنگی شود، اما اگر فرهنگ میزبان ضعیف مدیریت شود، ممکن است تحت الشعاع این ضعف مدیریتی و چالش های گردشگری قرار گیرد. در عین حال، می تواند انگیزه ای برای احیای سنت هایی فراموش شده باشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش آن کیفی است. با توجه به ماهیت تحقیق از روش گروه کانونی برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. هدف این تحقیق، ارزیابی چالش ها و فرصت های موجود در پیوستگی گردشگری و میراث فرهنگی است جامعه آماری این تحقیق شامل چندین گروه از افراد است که در تعامل با گردشگری و میراث فرهنگی قرار دارند. این گروه ها شامل: گردشگران داخلی، مقامات و مسئولین محلی که در زمینه مدیریت و حفاظت از میراث فرهنگی فعالیت دارند، فعالان صنعت گردشگری و افراد بومی یا ساکنان محلی که در مناطق گردشگری زندگی می کنند. نتایج به دست آمده نشان می دهد ارتباط میان گردشگری و میراث فرهنگی، همان گونه که در عنوان پژوهش ذکر شده، نیازمند مدیریت دوسویه و حساس است.

کلیدواژه ها:

گردشگری پایدار ، میراث فرهنگی ، اثرات گردشگری ، هویت فرهنگی ، جامعه محلی