تاثیر خلاهای قانونی بر رشد تورهای غیر مجاز در مقاصد روستایی ایران : مطالعه ای حقوقی و جغرافیایی

با گسترش گردشگری روستایی در ایران، برگزاری تورهای غیرمجاز به یکی از چالش های جدی مناطق روستایی تبدیل شده است. این مقاله با رویکردی میان رشته ای به بررسی تاثیر خلاها و ناکارآمدی های حقوقی بر رشد فعالیت تورهای غیرمجاز در مقاصد روستایی می پردازد. یافته ها نشان می دهد ضعف تدوین و اجرای قوانین (جعفری و همکاران، ۱۴۰۰)، ناهماهنگی دستگاه های ناظر (حسینی و همکاران، ۱۳۹۹) و نبود ضمانت اجرایی کافی، مهم ترین بسترهای قانونی رشد این پدیده اند. از منظر جغرافیایی، پراکندگی و شرایط خاص مکانی و جمعیتی بسیاری از روستاها، امکان نظارت، ساماندهی و پیگیری قانونی را محدود ساخته و فرصتی برای سودجویی و گسترش تورهای غیرمجاز پدید آورده است (Mansouri & Moradi, ۲۰۲۱). مطالعات موردی نشان می دهد تورهای غیرمجاز با بهره گیری از این خلاهای حقوقی و نظارتی، بدون رعایت حداقل های زیست محیطی و اجتماعی، موجب تخریب محیط زیست، تضعیف فرهنگ بومی و نارضایتی ساکنان روستاها شده اند (کاظمی پور و قاسمی، ۲۰۱۹؛ Hall, ۲۰۱۳). بر این اساس، تحلیل حقوقی و جغرافیایی موضوع حاکی از آن است که فقدان قوانین جامع، ضعف نظارت محلی و کمبود آگاهی حقوقی در جامعه روستایی، سه ضلع اصلی تقویت کننده رشد این تورها می باشند (صبوری و همکاران، ۱۴۰۱).

کلیدواژه ها:

جغرافیا ، روستا ، قانونی وحقوق ، غیر مجاز ، تور