سکونتگاه های غیررسمی در ایران چالش ها و راهکارهای سیاست گذاری در راستای توسعه پایدار شهری

سکونتگاه های غیررسمی یکی از چالش های بزرگ شهری در ایران محسوب می گردد که به عنوان نمادی از فقر شهری در حال رشد می باشند. این مناطق اغلب فاقد اسناد رسمی، خدمات زیربنایی و دسترسی به فرصت های برابر هستند. هدف این مقاله، تحلیل نظری و تجربی پدیده سکونتگاه های غیررسمی، تبیین علل و پیامدهای آن، ارائه راهکارهای سیاستی برای ساماندهی و توانمندسازی این مناطق در راستای توسعه پایدار شهری است. این پژوهش با بهره گیری از منابع داخلی و تجربیات جهانی، راهبردهایی در سطوح ملی، منطقه ای و محلی پیشنهاد می دهد.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه غیررسمی ، حاشیه نشینی ، توانمندسازی ، توسعه شهری ، عدالت فضایی