تحلیل تطبیقی سیاستهای امیدآفرینی در ایران و سایر کشورهای در حال توسعه: راهبردها، چالشها و درس آموخته ها

این پژوهش با هدف تحلیل تطبیقی سیاستهای امیدآفرینی در ایران و سایر کشورهای در حال توسعه به بررسی راهبردها، چالشها و درس آموخته های موجود در این حوزه پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می دهند که امید اجتماعی، عنصری کلیدی در پایداری اجتماعی، انسجام ملی و پیشرفت کشورها به شمار می آید و سیاستهای موفق در این زمینه معمولا از ویژگی هایی چون مشارکت واقعی مردم، عدالت اجتماعی، شفافیت نهادها، روایت سازی مثبت فرهنگی و توانمندسازی گروه های اجتماعی به ویژه جوانان برخوردارند. در مقابل، در کشورهایی مانند ایران، فقدان بسترهای مشارکت، آزادی، چالش های اقتصادی، بحران اعتماد و ضعف در پاسخگویی حکمرانی موجب شده است که بسیاری از سیاستهای امیدآفرین کارایی لازم را نداشته باشند. این مقاله با بهره گیری از منابع داخلی و بین المللی و تطبیق تجربیات مختلف تاکید دارد که سیاستهای موثر امیدآفرینی باید چند بعدی، زمینه مند و مبتنی بر اصلاحات ساختاری باشد. همچنین، نقش سرمایه اجتماعی، نهادهای مدنی و گفت وگوهای آزاد در تقویت امید اجتماعی غیرقابل انکار است. در نهایت، ارائه مجموعه ای از پیشنهادهای سیاستی و نتیجه گیری های کاربردی مسیر بازنگری در سیاست گذاری امیدآفرین را برای نظام های حکمرانی، به ویژه در ایران، فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

امید آفرینی ، مشارکت مردمی ، عدالت اجتماعی ، اعتماد عمومی