رویکرد نوین به کارآمدی حکمرانی از رهگذر سیاست گذاری

در ادبیات کلاسیک سیاستگذاری عمومی، کارآمدی عمدتا بر اساس میزان تحقق نتایج سیاست ها و اثربخشی ابزارها ارزیابی می شد؛ اما پیچیده تر شدن نظام های حکمرانی، ظهور گفتمان های مشارکتی و ضرورت پاسخگویی به زمینه های اجتماعی، لزوم بازتعریف مفهوم کارآمدی را در پرتو منطق فرایندی سیاست گذاری آشکار ساخته است. مقاله حاضر با تکیه بر رویکرد فرایندی چارچوبی تحلیلی ارائه می دهد که چهار شاخص کلیدی برنامه، مندی فرایندی سیاسی و زمانمندی را به عنوان مولفه های تکوینی کارآمدی در طراحی خط مشی مورد بررسی قرار می دهد. در این چارچوب، کارآمدی نه محصول نهایی سیاست، بلکه حاصل تعامل طراحی هدفمند، عدالت رویه های حمایت سیاسی و دوام زمانی سیاست است. مقاله با تحلیل تطبیقی شواهد داخلی و بین المللی نشان می دهد که طراحی خط مشی به مثابه سازوکار گفتمانی و پویا شرط لازم برای تحقق حکمرانی کارآمد در بسترهای متغیر و پیچیده است. یافته ها دلالت دارند بر این که عبور از رهیافت های برایندی به رهیافت های فرایندی مبنای تحول در گفتمان سیاست گذاری و کارآمدی حکمرانی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

رهیافت برایندی ، رهیافت فرایندی ، سیاست گذاری عمومی ، طراحی خط مشی ، گفتمان کارآمدی