بررسی اثر جرائم بر نرخ مشارکت اقتصادی زنان در استان های منتخب ایران

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 57

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GCPS02_037

تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1404

چکیده مقاله:

این تحقیق به تحلیل رابطه بین آمار نزاع و نرخ مشارکت اقتصادی زنان در شش استان منتخب ایران طی دوره زمانی ۱۳۸۸ ۱۴۰۱ می پردازد. با توجه به تناقضهای موجود در یافتههای پیشین پژوهش حاضر درصدد است علاوه بر بررسی این رابطه، تاثیر همزمان سه عامل کلان دیگر شامل: تولید ناخالص داخلی استانها، نرخ بیکاری مردان و نرخ تحصیلات عالی زنان در ۱۰۰۰ نفر جمعیت استان را بر مشارکت اقتصادی زنان مورد سنجش قرار دهد. مطالعه حاضر با بهرهگیری از روش دادههای پانلی، مدل رگرسیونی اثرات ثابت و مجموعه ای از آزمونهای تشخیصی پیشرفته شامل: آزمون هاسمن (برای انتخاب بین مدلهای اثرات ثابت و تصادفی، آزمون جارک برا برای بررسی نرمالیتی باقیمانده ها، آزمون لیمر برای تشخیص مناسب بودن روش پانل، آزمون وایت برای بررسی ناهمسانی واریانس و آزمون دوربین واتسون برای سنجش خودهمبستگی انجام شده است. متغیرهای کنترل شامل شاخصهای فوق الذکر در مدل لحاظ شده اند. آزمون دوربین واتسون (ضریب ۱۸۸) نشان دهنده عدم وجود خودهمبستگی، آزمون وایت (ضریب ۰۲۲) نشان دهنده نبود ناهمسانی واریانس و آزمون جارک برا (ضریب ۱.۲۸) تایید کننده نرمال بودن توزیع باقیمانده ها میباشند. یافتههای کلیدی این تحقیق نشان میدهد تعداد نزاع ها دارای بیشترین ضریب تاثیر (۳.۳۵ در سطح اطمینان (۹۵ که نشان دهنده تاثیر مستقیم افزایش آمار جرائم بر مشارکت اقتصادی زنان میباشد، سایر متغیرهای موثر عبارتند از: تحصیلات عالی زنان دارای رابطه مثبت و معنادار (ضریب ۱.۹۸)، تولید ناخالص داخلی ضریب ۰.۱۸ و نرخ بیکاری (مردان (ضریب ۰.۵۹. یافتههای این مطالعه حاکی از آن است که افزایش آمار نزاع به عنوان یکی از قوی ترین عامل تسهیل کننده مشارکت اقتصادی عمل میکند همچنین متغیرهای اقتصادی تولید ناخالص داخلی و نرخ بیکاری مردان تاثیر مثبت اما متوسطی دارند، از آنجا که افزایش نزاع منجر به مشارکت بیشتر زنان شده است میتوان از توانایی زنان تحصیلکرده در کاهش تعداد نزاع و درگیری در مناطق تحت زندگی خود استفاده کرد به عنوان مثال تاسیس مراکز میانجی گری محلی با مشارکت فعال زنان تحصیلکرده میتواند سبب اثرگذاری مثبتی بر کاهش تعداد درگیریها باشد، همچنین به پژوهشگران و سازمانهای دولتی مربوطه و وزارت کار توصیه میشود در زمینه تاثیر تعداد نزاع بر نرخ مشارکت اقتصادی زنان در ایران مطالعات عمیق تری انجام شود.

نویسندگان

یعقوب اندایش

اندیشکده نظام مسائل حکمرانی کشور

بهروز صادقی عمروآبادی

اندیشکده نظام مسائل حکمرانی کشور

مسعود خداپناه

اندیشکده نظام مسائل حکمرانی کشور

سید علی رزمجو

اندیشکده نظام مسائل حکمرانی کشور