بررسی تاثیرات هوش مصنوعی به عنوان معلم دوم در مدرسه

با توجه به پیشرفت های چشمگیر در حوزه هوش مصنوعی و نقش فزاینده آن در جنبه های مختلف زندگی، بررسی پتانسیل این فناوری به عنوان یک ابزار حمایتی در محیط های آموزشی از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مطالعه به بررسی عمیق تاثیرات هوش مصنوعی به عنوان "معلم دوم" در مدارس می پردازد و ابعاد نظری و مفهومی این رویکرد را کاوش می کند. هدف اصلی این پژوهش، تبیین چارچوب های نظری موثر برای ادغام هوش مصنوعی در فرآیندهای یاددهی-یادگیری، با تمرکز بر جنبه های روانشناختی، اجتماعی و آموزشی مرتبط با این تعاملات است. یافته های کلیدی این تحقیق نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند با ارائه بازخوردهای شخصی سازی شده، تسهیل در درک مفاهیم پیچیده، و ایجاد تجربیات یادگیری تعاملی، به ارتقای انگیزه و مشارکت دانش آموزان کمک شایانی نماید. همچنین، این مطالعه بر اهمیت در نظر گرفتن ملاحظات فرهنگی و اخلاقی در طراحی و پیاده سازی سیستم های هوش مصنوعی آموزشی تاکید دارد تا از شکاف دیجیتال و نابرابری های آموزشی جلوگیری شود. در نهایت، این پژوهش پیامدهای گسترده ای را برای آینده آموزش، طراحی برنامه های درسی نوآورانه، و تدوین سیاست های آموزشی موثر در عصر دیجیتال آشکار می سازد و بر ضرورت تحقیقات بین رشته ای در این حوزه صحه می گذارد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی در آموزش ، یادگیری خودتنظیم ، نقش معلم ، نوآوری آموزشی ، یادگیری تطبیقی