مدل سازی فرکتالی و سه بعدی کانی سازی در محدوده معدنی گاریجگان، شرق ایران

محدوده معدنی گاریجگان، یک پهنه برشی ناموازی کلاسیک با راستای شمال غرب- جنوب شرق است که در ۲۵ کیلومتری جنوب شهر خوسف در استان خراسان جنوبی واقع شده است. با تلفیق روش های سنجش از دور، مدل سازی فرکتالی و مدل سازی سه بعدی، الگوی توزیع شکستگی ها و کانی سازی مورد بررسی قرار گرفت. در مدل سازی فرکتالی، محدوده مورد بررسی در یک شبکه ۱۹ سلولی قرار داده شد و بعد از برداشت عناصر ساختاری، با استفاده از روش شمارش جعبه ای، بعد فرکتالی تعیین شد. این مدل سازی بیانگر آن است که بیشترین بعد فرکتالی با مقدار ۸۳۷۸/۱ در قسمت مرکزی منطقه قرار دارد. این وضعیت نشان از فعالیت زمین ساختی بالاتر در مرکز محدوده دارد که احتمالا می تواند با توده های نفوذی در اعماق مرتبط باشد. با توجه به برداشت های انجام شده از ساختارهای گسلی (۵۷ گسل در قالب ۲۴۶ برداشت) و رگه های معدنی (۳۳ رگه) در ۱۹ سلول و نتایج حاصل از بررسی آخرین مرحله تنش وارد شده (s۱=۳/۰۵)، مناطق مستعد لغزش روی سطح ۵۷ گسل با مقادیری بین صفر تا ۱ ترسیم شد. سپس سطوح گسلی به ۱۸,۶۱۵ نقطه تبدیل و پهنه بندی مناطق مستعد لغزش انجام شد. به این ترتیب، مدل سازی سه بعدی گسل ها و رگه های معدنی تا عمق ۳۰۰ متر انجام شد و حجم فضاهای باز حاصل از شکستگی ها و حجم فضاهای احتمالی پر شده با سیال ها به دست آمد. نتایج این مدل سازی نشان می دهد که از کل فضاهای خالی (۳۸۴,۵۸۸,۷۵۰ متر مکعب معادل با ۴۶/۱۱ درصد از حجم کل)، ۳۰۶,۷۸۷ متر مکعب آن می توانسته با سیال ها پر شده باشد؛ به بیان دیگر، ۰۸/۰ درصد از کل فضاهای باز، قابلیت پر شدن با سیال ها (آب، سیال کانه دار و ...) را داشته اند. لذا این مدل سازی با تعیین حجم فضاهای خالی و حجم فضاهای احتمالی پر شده با سیال ها، می تواند گام اول برنامه اکتشافی محدوده های معدنی باشد تا بر مبنای آن، محل حفاری ها و سایر موارد اکتشافی تعیین شود.

کلیدواژه ها:

مدل سازی فرکتالی ، مدل سازی سه بعدی ، فضاهای باز ، تنش دیرین ، گاریجگان ، شرق ایران