شیوه های ارتباط موثر با دانش آموزان با اختلال یادگیری

برقراری ارتباط موثر با دانش آموزان دارای اختلال یادگیری یکی از مهم ترین عوامل موفقیت آموزشی و روانی آنان است. این گروه از دانش آموزان به دلیل تفاوت در فرایندهای شناختی، زبانی و هیجانی، نیازمند تعاملاتی هدفمند، صبورانه و سازگار با ویژگی های فردی خود هستند. معلم نقش کلیدی در ایجاد محیطی حمایتی، امن و انگیزشی دارد. نخستین گام، درک دقیق نوع اختلال یادگیری (خواندن، نوشتن، ریاضی یا ترکیبی) و آگاهی از نقاط قوت و ضعف دانش آموز است. ارتباط موثر زمانی شکل می گیرد که معلم با همدلی، گوش دادن فعال و زبان بدنی مثبت، احساس پذیرش و احترام را منتقل کند.استفاده از پیام های من مثبت به جای سرزنش، تقویت کننده ی عزت نفس و اعتمادبه نفس دانش آموز است. همچنین، بازخورد توصیفی و غیرمقایسه ای موجب می شود یادگیرنده بدون ترس از قضاوت، در مسیر اصلاح خطاهای خود گام بردارد. در ارتباط روزمره، باید از جملات کوتاه، واضح و عینی استفاده شود تا بار شناختی اضافی کاهش یابد. بهره گیری از نشانه های دیداری و شنیداری (تصاویر، رنگ ها، حرکات دست، لحن صمیمی) فهم پیام را تسهیل می کند.پرسش های باز و هدایتگر سبب می شود دانش آموز در فرایند گفت وگو فعال بماند و احساس کنترل داشته باشد. تقویت گفت وگوهای دوطرفه و دادن زمان کافی برای پاسخ، به ویژه در دانش آموزان با سرعت پردازش پایین، ضروری است. تقویت مثبت (لفظی، نمادی یا فعالیتی) به عنوان ابزار ارتباطی، رفتارهای مطلوب را تکرارپذیر می کند.در کلاس، معلم باید فضای بدون اضطراب ایجاد کند؛ یعنی اشتباه کردن به عنوان بخشی از یادگیری پذیرفته شود. همکاری با خانواده و اطلاع رسانی دقیق درباره ی پیشرفت ها یا چالش های یادگیری، پیوستگی ارتباط خانه و مدرسه را تضمین می کند. استفاده از فناوری های آموزشی تعاملی (اپلیکیشن ها، تخته های هوشمند، نرم افزارهای صوتی) نیز ابزار کمکی موثری در تقویت ارتباط است.

کلیدواژه ها:

دانش اموزان ، اختلال ، چالش ، یادگیری ، تقویت ، خانواده.