نقش یادگیری مبتنی بر پروژه در کاهش اضطراب و ارتقاء عملکرد تحصیلی

یادگیری مبتنی بر پروژه یکی از رویکردهای نوین آموزشی است که با تاکید بر یادگیری فعال، همکاری گروهی و حل مسائل واقعی، نقش مهمی در ارتقاء کیفیت آموزش ایفا می کند. پژوهش های اخیر نشان می دهد که این روش می تواند تاثیر چشمگیری در کاهش اضطراب تحصیلی و بهبود عملکرد دانش آموزان داشته باشد. در این رویکرد، دانش آموزان به جای حفظ مطالب به صورت منفعل، در فرایند طراحی، اجرا و ارائه پروژه های واقعی مشارکت می کنند و همین امر احساس کنترل، خودکارآمدی و انگیزه درونی آن ها را افزایش می دهد. مشارکت فعال در یادگیری باعث می شود اضطراب ناشی از امتحانات و فشارهای سنتی آموزشی کاهش یابد، زیرا ارزیابی بر مبنای عملکرد و فرایند انجام کار صورت می گیرد نه صرفا نتایج نهایی. از سوی دیگر، همکاری در گروه های کوچک و تعامل مداوم با هم کلاسی ها و معلم، حس تعلق اجتماعی و حمایت عاطفی را تقویت کرده و به تنظیم هیجان ها و کاهش استرس کمک می کند. در نتیجه، دانش آموزان با ذهنی آرام تر و اعتمادبه نفس بیشتر به یادگیری ادامه می دهند و عملکرد تحصیلی آن ها به شکل معناداری بهبود می یابد. یادگیری مبتنی بر پروژه همچنین مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله و خلاقیت را پرورش می دهد که این عوامل در بلندمدت موجب موفقیت پایدار تحصیلی و شخصی می شوند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که بهره گیری از یادگیری مبتنی بر پروژه نه تنها راهبردی موثر برای ارتقاء عملکرد تحصیلی است، بلکه ابزاری کارآمد برای پیشگیری و کاهش اضطراب تحصیلی در دانش آموزان به شمار می آید. این رویکرد می تواند به عنوان الگویی کارآمد در برنامه های درسی مدارس به کار گرفته شود تا محیطی پویا، حمایتی و انگیزه محور برای یادگیرندگان فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر پروژه ، اضطراب تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، یادگیری فعال ، خودکارآمدی دانش آموزان