نقش هوش مصنوعی در تحول روش های تدریس، یادگیری و ارزیابی تحصیلی در مدارس

این مقاله مروری، به تحلیل جامع نقش هوش مصنوعی به عنوان یک نیروی محرکه کلیدی در تحول بنیادین روش های تدریس، فرآیندهای یادگیری و شیوه های ارزیابی تحصیلی در مدارس می پردازد. نظام های آموزشی در سراسر جهان با چالش های ناشی از ناکارآمدی مدل های سنتی و یکپارچه روبرو هستند که قادر به پاسخگویی به نیازهای متنوع دانش آموزان در قرن بیست و یکم نیستند. هوش مصنوعی با ارائه قابلیت های بی نظیر در حوزه شخصی سازی، تحلیل داده های کلان، خودکارسازی و ارائه بازخورد هوشمند، افق های جدیدی را برای عبور از این محدودیت ها گشوده است. این مقاله به تفصیل چگونگی تاثیر هوش مصنوعی بر گذار از تدریس معلم-محور به رویکردهای تسهیل گرانه و داده محور را بررسی می کند. همچنین، به تشریح این موضوع می پردازد که چگونه ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، فرآیند یادگیری را از یک فعالیت منفعل به یک تجربه فعال، تطبیقی و عمیقا شخصی برای هر دانش آموز تبدیل می کنند. در حوزه ارزیابی، این مقاله نشان می دهد که هوش مصنوعی چگونه پارادایم را از آزمون های مقطعی و نمره محور به سمت یک ارزیابی مستمر، تکوینی و تشخیصی سوق می دهد که به جای قضاوت، بر هدایت یادگیری متمرکز است. یافته های کلیدی این مرور حاکی از آن است که یکپارچه سازی هوشمندانه هوش مصنوعی می تواند به ایجاد یک اکوسیستم آموزشی یکپارچه و کارآمد منجر شود که در آن، تدریس، یادگیری و ارزیابی به صورت یک چرخه پویا و به هم پیوسته عمل می کنند. در نهایت، ضمن تاکید بر چالش های پیش رو، از جمله ضرورت توانمندسازی معلمان و ملاحظات اخلاقی، این مقاله نتیجه گیری می کند که هوش مصنوعی پتانسیل آن را دارد که با تقویت هوش انسانی، اثربخشی، کارایی و عدالت را در نظام آموزش و پرورش به سطح بی سابقه ای ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، روش های تدریس ، فرآیندهای یادگیری ، ارزیابی تحصیلی ، فناوری آموزشی ، تحول آموزشی