بررسی نقش معلمان در پیشگیری از بی انگیزگی تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم

بی انگیزگی تحصیلی یکی از چالش های جدی در دوره متوسطه دوم به شمار می رود که می تواند پیامدهای منفی متعددی از جمله افت تحصیلی، کاهش اعتماد به نفس و ترک تحصیل زودهنگام را در پی داشته باشد. در این میان، معلمان به عنوان مهم ترین عاملان آموزشی و تربیتی نقش محوری در پیشگیری از این مشکل ایفا می کنند. ایجاد محیط یادگیری پویا، استفاده از روش های تدریس متنوع، توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان و برقراری ارتباط موثر عاطفی، از جمله اقداماتی است که معلمان می توانند برای تقویت انگیزه در کلاس های درس به کار گیرند. همچنین شیوه های ارزشیابی عادلانه و بازخوردهای سازنده در افزایش احساس شایستگی و خودکارآمدی دانش آموزان نقش تعیین کننده دارند. توجه معلمان به نیازهای روان شناختی اساسی همچون نیاز به تعلق، شایستگی و استقلال می تواند از مهم ترین راهبردها برای جلوگیری از بی انگیزگی تحصیلی محسوب شود.از سوی دیگر، رویکردهای حمایتی معلمان نظیر ایجاد فضای تعامل و گفتگو، درک شرایط اجتماعی و خانوادگی دانش آموزان و ارائه فرصت های مشارکت فعال در فرایند یادگیری، می تواند زمینه ساز افزایش انگیزش درونی آنان گردد. تقویت خودباوری و تشویق دانش آموزان به هدف گذاری واقع بینانه، علاوه بر جلوگیری از احساس ناتوانی، آنان را به سوی موفقیت های تحصیلی سوق می دهد. معلمانی که به جای تمرکز صرف بر نتایج، بر فرایند یادگیری و رشد فردی دانش آموزان تاکید دارند، بستر بهتری برای پرورش انگیزه های پایدار ایجاد می کنند. بنابراین، نقش معلمان تنها به انتقال دانش محدود نبوده بلکه به عنوان راهنما و تسهیل گر، عامل اساسی در پیشگیری از بی انگیزگی تحصیلی شناخته می شوند. در نتیجه، توانمندسازی معلمان و ارتقای مهارت های حرفه ای آنان ضرورتی انکارناپذیر در نظام آموزشی برای مقابله با این چالش مهم است.

کلیدواژه ها:

معلمان ، بی انگیزگی تحصیلی ، دانش آموزان متوسطه دوم