چگونه توانستیم با مدیریت و هماهنگی فعالیت های آموزشی و پرورشی، کاهش مشکلات رفتاری و افزایش مشارکت دانش آموزان را محقق کنیم؟

چکیدههدف از این اقدام پژوهی، بررسی و تبیین راهکارهای موثر در مدیریت و هماهنگی فعالیت های آموزشی و پرورشی به منظور کاهش مشکلات رفتاری و افزایش میزان مشارکت دانش آموزان در فعالیت های مدرسه است. در سال تحصیلی جاری، مشاهده شد که برخی از دانش آموزان به دلیل ضعف در مهارت های ارتباطی، نبود انگیزه، و ناهماهنگی بین برنامه های آموزشی و پرورشی، دچار رفتارهای ناهنجار و افت در مشارکت گروهی شده اند. پژوهشگر با استفاده از روش اقدام پژوهی در چهار مرحله ی تشخیص مسئله، برنامه ریزی، اقدام و ارزیابی، به دنبال یافتن و اجرای راهکارهایی برای بهبود وضعیت موجود بوده است.اقدامات انجام شده شامل برگزاری جلسات هم اندیشی با همکاران و اولیا، ایجاد برنامه های ترکیبی آموزش و پرورش محور (همچون کارگاه های مهارت زندگی، فعالیت های گروهی هنری و ورزشی، شوراهای دانش آموزی و مسئولیت های کلاسی)، تقویت ارتباط عاطفی بین معلمان و دانش آموزان، و استفاده از تشویق های فردی و جمعی بوده است. برای ارزیابی تاثیر اقدامات، از ابزارهایی نظیر مشاهده ی نظام مند، مصاحبه، پرسش نامه و بررسی دفاتر انضباطی استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که با ایجاد هماهنگی هدفمند بین فعالیت های آموزشی و پرورشی، روحیه ی همکاری و مسئولیت پذیری دانش آموزان به طور چشمگیری افزایش یافته و میزان بروز رفتارهای نامطلوب در کلاس کاهش یافته است. همچنین، مشارکت فعال دانش آموزان در فعالیت های گروهی و میزان علاقه مندی آنان به محیط مدرسه بهبود قابل توجهی داشته است. در پایان، پیشنهادهایی برای استمرار این روند و نهادینه سازی مدیریت مشارکتی در مدرسه ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه ها: اقدام پژوهی ، مدیریت آموزشی ، فعالیت های پرورشی ، مشکلات رفتاری ، مشارکت دانش آموزان ، انگیزش تحصیلی ، محیط یادگیری.