پدیده فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان و شناسایی علل و راهکارهای پیشگیرانه

فرسودگی تحصیلی (Academic Burnout)، یک پدیده روان شناختی است که با سه بعد اصلی خستگی عاطفی، بی علاقگی به مدرسه و احساس ناکارآمدی تحصیلی شناخته می شود. این پدیده، در نتیجه استرس مزمن و فشارهای فزاینده تحصیلی در دانش آموزان، به یک معضل جدی تبدیل شده است که بر عملکرد تحصیلی، سلامت روان و کیفیت زندگی آن ها تاثیر می گذارد. این پژوهش به تحلیل جامع پدیده فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان و شناسایی علل و راهکارهای پیشگیرانه می پردازد. این پژوهش بر این مبنا استوار است که فرسودگی تحصیلی، نتیجه تعامل پیچیده بین عوامل فردی (مانند سبک های مقابله) و عوامل محیطی (مانند فشار والدین و معلمان) است. مبانی نظری این پژوهش بر مدل سه بعدی فرسودگی (Three-Dimensional Model of Burnout) و نظریه شناختی-رفتاری (Cognitive-Behavioral Theory) استوار است. یافته ها حاکی از آن است که علل اصلی فرسودگی شامل فشار تحصیلی، انتظارات بالای والدین، نقص در مهارت های خودتنظیمی و کمبود حمایت اجتماعی است. با این حال، راهکارهای پیشگیرانه موثری مانند آموزش مهارت های مدیریت استرس، تقویت خودکارآمدی تحصیلی و ایجاد یک محیط مدرسه ای حمایتی نیز وجود دارد. در نهایت، راهکارهای عملی و مبتنی بر شواهد برای معلمان و مدیران مدارس ارائه می شود تا از این دانش برای بهبود فرآیندهای آموزشی استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، استرس ، اضطراب ، خودکارآمدی ، مهارت های خودتنظیمی ، مداخلات پیشگیرانه.