اهداف و روش های آموزش انفرادی دانش آموزان در کلاس درس

یادگیری انفرادی که به نام یادگیری خود راهبر نیز شناخته می شود، نوعی روش تدریس است که در آن ابتکار عمل و مسئولیت فرایند یادگیری، بر عهده خود فراگیر است. این شیوه آموزشی یک رویکرد جامع است که انتخاب محتوا، فناوری آموزشی و سرعت یادگیری بر اساس توانایی ها و علاقه هر یادگیرنده تعیین می شود و فراگیران کنترل فعالی بر تجربیات آموزشی خود دارند. تحقیق حاضر به روش توصیفی – تحلیلی و با بررسی منابع کتابخانه ای به اهداف و روش های آموزش انفرادی دانش آموزان در کلاس درس پرداخته است. در روش آموزش انفرادی درباره راههای مختلفی که فرد می تواند بر اساس توان و سرعت خود یادبگیردبحث شده است تحلیل این روش نشان می دهد که بعضی از رفتارها که آموختن آنها در اختیار شاگردان باشد بهتر مستقلتر و موثرتر یادگرفته می شود آموزش انفرادی و مستقل در سطوح مختلف نتایج متفاوتی داده است این روشها به اندازه ای که طرفداران یا مخالفان آن ادعا می کنند مفید یا مضر نیستند طرح کلر و سایر طرحهای آموزشی اثبات کرده اندکه روشهای جدید آموزشی در مقایسه با روشهای سنتی بمراتب موثرترند. روش یادگیری انفرادی رویکردی پیشگامانه در آموزش و پرورش است که طرفداران آن معتقد هستند کودکان زمانی به بهترین شکل یاد می گیرند که آموزش آنها متناسب با نیازها و علایق شان باشد. از نظر آنها این شیوه ای جذاب و موثر برای یادگیری و یکی از از راه حل های افزایش پیشرفت تحصیلی همه دانش آموزان است. بر اساس نظرات پیروان روش یادگیری انفرادی، هر فراگیر منحصر به فرد است و هیچ دو کودکی در مسیر یادگیری، با هم مشابه نیستند و الگوی سنتی آموزش همگانی با برنامه های درسی استاندارد و روش های آموزشی یکسان، ممکن است با شکست و دلسردی فراگیران مواجه شود.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، آموزش انفرادی ، مدرسه ، دانش آموزان ، کلاس درس.