تاثیر آموزش مهارت های خودیاری بر زندگی دانش آموزان استثنایی

دانش آموزان استثنایی به دلیل محدودیت های ذهنی، جسمی یا هیجانی، در انجام فعالیت های روزمره و تعاملات اجتماعی با چالش مواجه هستند و اغلب نیازمند حمایت های آموزشی و تربیتی ویژه برای ارتقای استقلال و کیفیت زندگی خود می باشند. یکی از موثرترین رویکردها در این زمینه، آموزش مهارت های خودیاری است که شامل توانایی مدیریت فعالیت های شخصی، خودتنظیمی هیجانی، حل مسئله، تصمیم گیری و تعامل اجتماعی می شود. پژوهش حاضر با رویکرد مروری-تحلیلی، به بررسی آثار آموزش مهارت های خودیاری بر زندگی دانش آموزان استثنایی پرداخته است.مطالعات داخلی و بین المللی نشان می دهند که آموزش مهارت های خودیاری موجب افزایش استقلال فردی، تقویت مهارت های اجتماعی، بهبود اعتمادبه نفس و کاهش مشکلات هیجانی و رفتاری دانش آموزان می شود. استفاده از روش های عملی، فعالیت های گروهی، بازتوانی روانی-اجتماعی و حمایت والدین و معلمان، اثرگذاری این آموزش ها را تقویت می کند. همچنین، طراحی برنامه های آموزشی متناسب با توانمندی ها و محدودیت های هر دانش آموز، امکان بهبود کارکرد اجرایی و افزایش مشارکت فعال آن ها در محیط های آموزشی و اجتماعی را فراهم می سازد.پژوهش ها همچنین نشان داده اند که آموزش مهارت های خودیاری نه تنها به رشد فردی و اجتماعی دانش آموزان استثنایی کمک می کند، بلکه اثرات بلندمدت و پایدار بر کیفیت زندگی، توانمندسازی و کاهش وابستگی به دیگران دارد. این نتایج اهمیت طراحی برنامه های آموزشی هدفمند و کاربردی برای توسعه مهارت های خودیاری در دانش آموزان استثنایی را تاکید می کند و می تواند راهنمای عملی برای معلمان، والدین و متخصصان تربیتی در ارتقای سلامت روان و توانمندسازی این گروه از دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های خودیاری ، دانش آموزان استثنایی ، استقلال فردی ، مهارت های اجتماعی ، اعتمادبه نفس ، مشکلات هیجانی و رفتاری ، آموزش هدفمند