تحلیل تطبیقی نگرش فرهنگی نسل های مختلف نسبت به آموزش رسمی

پژوهش حاضر با هدف تحلیل تطبیقی نگرش فرهنگی نسل های مختلف نسبت به آموزش رسمی در ایران انجام شده است. با توجه به تحولات اجتماعی، فناورانه و فرهنگی در دهه های اخیر، نسل های X، Y، Z و آلفا با برداشت ها و انتظارات متفاوتی نسبت به نهادهای آموزشی مواجه اند. مسئله اصلی پژوهش، بررسی تفاوت های نگرشی این نسل ها در زمینه اعتماد به ساختارهای آموزشی، ترجیح شیوه های یادگیری، و میزان مشارکت در فرآیند آموزش رسمی است. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای و با تحلیل محتوای منابع علمی معتبر داخلی انجام شده است. یافته ها نشان می دهند که نسل های قدیمی تر، آموزش رسمی را ساختاری ضروری برای موفقیت اجتماعی تلقی می کردند، در حالی که نسل های جدید، به آموزش های تعاملی، مهارت محور و مبتنی بر فناوری گرایش دارند. نسل Z و آلفا، آموزش رسمی را تنها یکی از مسیرهای یادگیری می دانند و به استقلال در یادگیری و استفاده از منابع آزاد توجه ویژه دارند. همچنین، نقش خانواده، رسانه های دیجیتال و سبک تربیتی در شکل گیری نگرش آموزشی نسل ها بسیار موثر بوده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که نظام آموزشی رسمی ایران، برای حفظ اثربخشی و مشروعیت خود، نیازمند بازنگری در ساختارها، روش ها و اهداف است تا بتواند با تحولات فرهنگی نسل ها همگام شود. این پژوهش با ارائه تصویری روشن از تفاوت های نسلی، زمینه ساز اصلاحات آموزشی و ارتقاء کیفیت یادگیری در کشور خواهد بود.

کلیدواژه ها:

نگرش فرهنگی ، آموزش رسمی ، شکاف نسلی ، نسل Z ، تحول آموزشی