آموزش و تغییر:چگونه مدارس می توانند آینده سازان را بسازند

نظام آموزش و پرورش یک کشور حیاتی ترین و زیر بنایی ترین بخش برای اقتصاد آن کشور محسوب می شود و در عین حال نهادی است که همه مردم به نوعی با آن مرتبط می باشند، بنابراین مردمی ترین نهاد نیز به شمار میآید علاوه بر ویژگی های مناسب و بهداشتی فضای فیزیکی مدرسه ، در یک آموزشگاه دو فضای دیگر نیز در تامین بهداشت و سلامت جسم و روان دانش آموزان دخالت می نماید این دو فضا یکی روش ها و برنامه های آموزشی است و دوم فضای روانی حاکم بر مدرسه است در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر می توانند الگوهایی از سیمای مدارس را ترسیم نمایند همان گونه که می دانیم یک تعامل پویا بین بار ژنتیکی یا اطلاعات نهاده شده در سرشت دانش آموزان به عنوان تو ارث یا طبنت و اطلاعات داده شده یا گرفته شده از محیط زیست به عنوان تعلیم و تربیت به صورت دو نیرو منبع حرکتی موازی ، مجموعه واکنش های خود را قبال مسائل زندگی می سازند و هر چه عامل زمان بیشتر بر فرد بگذرد میزان واحد های اطلاعاتی منشا گرفته از منابع محیطی افزایش می یابد و در تعامل این دو نیروی موازی ، وزنه محیط ، تاثیر بیشتری را اعمال می کند البته در این میانه نقش محیط های بنیادی یعنی خانواده و زمینه های تعلیم و تربیتی آم مستغنی از تاکید و گفتگو است بنابراین با توجه به نقش منابع محیطی در رشد و تکامل و شکل گیری شخصیت مناسب در دانش آموزان و زمینه سازی لازم جهت افزایش معلومات و شکوفایی استعدادهای بالقوه در آنان ، برقراری شرایط فیزیکی ، روش ها و برنامه های آموزشی و فضای روانی مناسب در محیط مدارس امری الزامی و اجتناب ناپذیر می نماید

کلیدواژه ها:

فضای و تجهیزات ، مدرسه ، دانش آموزان ، روش های آموزشی ، استاندارد