نقش معاون اجرایی در ارتقای نظم و انضباط مدارس

معاون اجرایی مدارس به عنوان یکی از ارکان کلیدی مدیریت آموزشی، نقش مهمی در ایجاد، حفظ و ارتقای نظم و انضباط ایفا می کند. این جایگاه نه تنها وظایف مدیریتی روزمره مانند نظارت بر حضور و غیاب دانش آموزان، پیگیری قوانین و مقررات داخلی، و مدیریت زمان بندی فعالیت های مدرسه را برعهده دارد، بلکه با ایجاد هماهنگی میان کادر آموزشی و اداری، زمینه ساز فرهنگ انضباطی پایدار می شود. بر اساس چارچوب های نظری ویگوتسکی، پیاژه، بندورا و دیویی، تعامل اجتماعی، رشد شناختی، یادگیری مشاهده ای و تجربه عملی، عناصر کلیدی در نهادینه سازی رفتارهای منظم در محیط مدرسه هستند. معاون اجرایی با استفاده از رویکرد ساخت گرایی و انسان گرایی، ضمن احترام به تفاوت های فردی، دانش آموزان را به خودنظم دهی و مسئولیت پذیری سوق می دهد. همچنین، نظریه خودراهبر (SDL) نشان می دهد که تقویت انگیزه درونی و مهارت های مدیریتی دانش آموزان موجب کاهش تخلفات و ارتقای نظم خواهد شد. در این مقاله، با نگاهی تحلیلی و مبتنی بر چارچوب های یادگیری، به بررسی ابعاد عملکرد معاون اجرایی در حوزه نظم و انضباط پرداخته می شود؛ از جمله مدیریت بحران های رفتاری، استفاده از فناوری برای پایش رفتار، برنامه ریزی رویدادهای فرهنگی با هدف تقویت روابط اجتماعی، و اعمال سیاست های انگیزشی. نتیجه گیری نشان می دهد که ترکیب مدیریت انسانی با بهره گیری از ابزارهای نوین می تواند محیط آموزشی را از نظر روانی و ساختاری برای یادگیری موثر آماده سازد.

کلیدواژه ها:

معاون اجرایی ، نظم و انضباط ، مدیریت آموزشی ، ساخت گرایی ، انسان گرایی ، نظریه شناختی ، خودنظم دهی ، یادگیری اجتماعی ، مدرسه ، فرهنگ سازمانی.