تاثیر آموزش تفکر نقادانه بر تصمیم گیری و مسئولیت پذیری دانش آموزان

آموزش تفکر نقادانه به عنوان یکی از مهم ترین اجزای آموزش مهارت های قرن بیست ویکم، نقشی کلیدی در ارتقاء توانمندی های شناختی و اجتماعی دانش آموزان دارد. این مقاله با رویکردی تحلیلی، به بررسی تاثیر آموزش تفکر نقادانه بر بهبود مهارت های تصمیم گیری و افزایش مسئولیت پذیری دانش آموزان می پردازد. در بخش نخست، مفهوم تفکر نقادانه و ارتباط آن با فرآیندهای شناختی مورد بحث قرار گرفته و سپس تاثیرات این مهارت بر تصمیم گیری فردی و گروهی تحلیل می شود. بخش مهمی از بررسی به نقش این آموزش در رشد مسئولیت پذیری اجتماعی و فردی اختصاص یافته است؛ زیرا برخورداری از توان تحلیل و ارزیابی شواهد می تواند دانش آموزان را در پذیرش پیامدهای انتخاب هایشان توانمندتر سازد. چارچوب های نظری پیاژه، ویگوتسکی، بندورا، دیویی و راجرز به همراه رویکردهای ساخت گرایی، انسان گرایی و یادگیری خودراهبر (SDL) به تبیین و تحلیل موضوع کمک کرده و نشان می دهند که چگونه می توان با استفاده از راهبردهای آموزشی مناسب، مهارت های تفکر نقادانه را به ابزاری کارآمد برای تصمیم گیری اثربخش و مسئولانه تبدیل کرد. یافته های این تحلیل بیانگر آن است که آموزش سازمان یافته و هدفمند تفکر نقادانه، نه تنها موجب ارتقاء سطح دقت و آگاهی در تصمیم گیری می شود، بلکه با تقویت مهارت های خودتنظیمی، حس مسئولیت پذیری را نیز در دانش آموزان پرورش می دهد.

کلیدواژه ها:

تفکر نقادانه ، تصمیم گیری ، مسئولیت پذیری ، مهارت های قرن بیست ویکم ، چارچوب های نظری یادگیری