بررسی تاثیر تغذیه بر پوسیدگی دندانی دانش آموزان مقطع ابتدایی

پوسیدگی دندان یکی از شایع ترین مشکلات بهداشتی در کودکان و همچنین شایع ترین بیماری مزمن در ارتباط با مواد قندی است که می تواند عواقب جدی بر سلامت عمومی و کیفیت زندگی آن ها داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط میان دریافت اقلام غذایی با پوسیدگی دندان روی کودکان ۶ تا ۱۱ ساله در شهرستان دزفول انجام شد. در این تحقیق، داده های مربوط به مصرف مواد غذایی، به ویژه قندها و مواد شیرین، و ارتباط آن ها با میزان پوسیدگی دندانی در دانش آموزان مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که مصرف زیاد قند و مواد غذایی فرآوری شده به طور مستقیم با افزایش پوسیدگی دندانی مرتبط است. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی با نمونه گیری خوشه ای تصادفی بر روی ۳۲۰ دانش آموز انجام شد. تکنیک جمع آوری اطلاعات، مصاحبه، معاینات بالینی و تکمیل پرسشنامه بسامد خوراک و فرم اطلاعاتی بود. رابطه مصرف گروه های غذایی و اطلاعات زمینه ای با شیوع پوسیدگی دندان، شدت پوسیدگی کل دندان ها و شاخصDMFT/dmft به صورت جداگانه مقایسه گردید. وضعیت تغذیه به دو صورت مطلوب و غیر مطلوب دسته بندی شد. برای آنالیز تحلیلی از آزمون پیرسون استفاده و حد معناداریp=۰.۰۵ در نظر گرفته شد. میانگین بار مصرف گروه های خشکبار، میان وعده شور و محصولات قنادی با شیوع پوسیدگی دندان و گروه های قند و شکر، میان وعده شور و محصولات قنادی با شدت پوسیدگی کل دندان ها ارتباط معنی داری را نشان دادند. فراوانی مصرف گروه قند و شکر، شیرینی ها و کل میان وعده ها در روز با تعداد کل دندان های پوسیده DMFT/ dmft ارتباط مثبت و با گروه شیر و لبنیات ارتباط منفی داشت. بین فراوانی مصرف میان وعده عصر، کل میان وعده ها در روز و گروه قند و شکر با تعداد کل دندان های پوسیده همبستگی مثبت و بین مسواک زدن در طی ۶ ماه گذشته و تحصیلات مادر همبستگی منفی با شاخص DMFT/ dmft وجود داشت. همچنین، این مقاله به ارائه راهکارهایی برای بهبود عادات تغذیه ای و کاهش خطر پوسیدگی دندان در دانش آموزان می پردازد. هدف نهایی این تحقیق، افزایش آگاهی والدین و معلمان درباره ی اهمیت تغذیه مناسب و تاثیر آن بر سلامت دهان و دندان کودکان است.

کلیدواژه ها:

پوسیدگی دندان ، کودکان ، سلامت عمومی ، دانش آموزان ابتدایی ، عادات غذایی