طراحی ساختمان با رویکرد طراحی بیوفیلیک و با هدف ارتقا کیفیت فضا

جدایی طبیعت و سیستمهای طبیعی از زندگی روزمره مردم شهری یکی از مهمترین مشکلات عصر مدرن به شمار میرود. فضاهای معماری باید عرصه بینظیری برای تماس مستقیم با جهان طبیعی باشند، جهانی که در بستر طبیعت دست نخورده زاده می شود و مجموعه ای از عوامل و فرآیندهای طبیعی را در بر می گیرد؛ اما متاسفانه در دنیای امروز مشکلات زیست محیطی ناشی از دوری از اکوسیستم ها و فرآیندهای طبیعی عواقب دیگری به جز وجود فضاهای بی روح شهری و معماری که با نیازهای طبیعی انسان همخوانی ندارد، برای انسان در پی نداشته است. یکی از راه های ارتقای کیفیت فضاهای معماری، استفاده از معماری های جدید مانند بیوفیلیک است. این معماری به دلیل ارتباط با طبیعت نیازهای روحی و روانی مردم مدرن را برآورده می کند و تا حدودی شرایط دلپذیر و مناسبی را برای کاربران ایجاد می کند. روش مورد استفاده در این تحقیق از نظر هدف، روش تحقیق کاربردی و از نظر ماهیت روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که با استفاده از اصول جهانی معماری بیوفیلیک مبتنی بر مولفه های معماری و به کارگیری این اصول در فرآیند برنامه ریزی و اجرای ساختمان ها، می توان وضعیت و شرایط کیفی آنها را بهبود بخشید و امکانات را برای کاربران راحت تر و در دسترس تر قرار داد.

کلیدواژه ها:

معماری ، بیوفیلیک ، کیفیت محیط ، طبعیت ، طراحی