چگونه روایت پردازی را به ابزاری برای درک بهتر ریاضی در پایه دهم انسانی تبدیل کردم؟

در دنیای آموزش امروز، بهره گیری از شیوه های نوآورانه برای تدریس مفاهیم درسی، به ویژه در دروسی مانند ریاضی و آمار که اغلب برای دانش آموزان رشته انسانی دشوار و خشک تلقی می شوند، امری ضروری است. یکی از این شیوه ها، استفاده از داستان گویی آموزشی برای ساده سازی مفاهیم و تقویت درک مفهومی دانش آموزان است. در اقدام پژوهی حاضر، تلاش شده است با بهره گیری از روایت های هدفمند، سناریوهای واقعی و داستان های خلاقانه، مفاهیم مختلف کتاب ریاضی و آمار پایه دهم انسانی را به صورت ملموس و قابل درک برای دانش آموزان ارائه شود. این روش تدریس نه تنها موجب افزایش علاقه و انگیزه ی فراگیران نسبت به درس ریاضی شد، بلکه فضای کلاس را به محیطی تعاملی، زنده و پویا تبدیل کرد. برای نمونه، در تدریس مبحث «شیب خط»، از داستان هایی که برای دانش آموزان آشنا هست و نیز مسائل دنیای واقعی با محوریت جاده ها، رانندگی، و نمودارهای واقعی استفاده شد تا دانش آموزان بتوانند ارتباطی کاربردی بین ریاضیات و زندگی روزمره خود بیابند. یافته های حاصل از این اقدام پژوهی نشان داد که داستان گویی به عنوان یک روش تدریس فعال، نقش موثری در افزایش مشارکت کلاسی، تقویت تفکر تحلیلی، درک عمیق تر مفاهیم و بهبود عملکرد در ارزشیابی ها دارد. بازخوردهای مثبت دریافتی از دانش آموزان، اولیای آن ها و کارشناسان آموزشی نیز تاییدی بر اثربخشی این رویکرد بوده است. در نتیجه، پیشنهاد می شود روش داستان گویی آموزشی به عنوان یکی از الگوهای موثر در تدریس ریاضی و آمار، به ویژه در پایه دهم انسانی، مورد توجه گسترده تری در برنامه ریزی های آموزشی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

داستان گویی در آموزش ، ریاضی و آمار دهم انسانی ، روش تدریس فعال ، یادگیری خلاق ، مشارکت دانش آموزان