چگونه توانستم دانش آموزان بی نظم و حواس پرت کلاسم را به دانش آموزانی منظم، مودب و کوشا تغییر دهم؟

در این اقدام پژوهی، به عنوان معلم پایه ششم ابتدایی مدرسه دخترانه غیردولتی سوره با ۴ سال سابقه تدریس و دارا بودن مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، تصمیم گرفتم با هدف بهبود رفتار دانش آموزان بی نظم و حواس پرت کلاسم و تبدیل آن ها به دانش آموزانی منظم، مسئولیت پذیر و مشارکت جو دست به اقداماتی به شرح زیر بزنم. در آغاز سال تحصیلی، با چالشی جدی در کلاس خود مواجه بودم؛ تعدادی از دانش آموزان با رفتارهای بی نظم، عدم تمرکز و بی توجهی به فعالیت های درسی، روند آموزش را مختل می کردند و کیفیت یادگیری سایر دانش آموزان نیز تحت تاثیر قرار گرفته بود. برای حل این مشکل، ابتدا با مشاهده دقیق، مصاحبه با دانش آموزان، گفت وگو با همکاران و بررسی سوابق تحصیلی، شواهد اولیه را جمع آوری کردم. سپس مجموعه ای از اقدامات بهینه شامل اجرای سیستم پاداش و تنبیه، افزایش فعالیت های گروهی، و اختصاص زمان هایی برای بازخورد مثبت را طراحی و اجرا نمودم. این راهکارها با هدف تقویت انگیزه درونی دانش آموزان و آموزش مهارت های رفتاری موثر انجام شد. پس از اجرای طرح، با گردآوری داده ها از طریق مشاهدات روزانه، گفت وگو با دانش آموزان و ارزیابی عملکرد آن ها، تغییرات مثبتی در رفتار دانش آموزان مشاهده شد. میزان بی نظمی کاهش یافت، مشارکت دانش آموزان در فعالیت ها افزایش پیدا کرد و فضای کلاس به محیطی پویا و سازنده تبدیل شد. در ادامه، نتایج طرح، در جلسه ای با ناظران و ارزیابان آموزشی ارائه گردید و مورد ارزیابی قرار گرفت. بازخوردهای آنان حاکی از اثربخشی، نوآوری و قابلیت تعمیم این طرح به سایر کلاس ها بود. در نهایت، این تجربه به من نشان داد که با برنامه ریزی دقیق، استفاده از روش های انگیزشی و تعامل سازنده با دانش آموزان، می توان حتی چالش برانگیزترین رفتارها را نیز اصلاح کرد و محیطی مناسب برای یادگیری فراهم ساخت. مقدمه بی نظمی، حواس پرتی و عدم تمرکز دانش آموزان در کلاس، یکی از مسائل شایع و چالش برانگیز برای معلمان در مقاطع مختلف تحصیلی است. این رفتارها می توانند به طور مستقیم بر کیفیت آموزش، فرآیند یادگیری و تعاملات کلاسی تاثیر منفی بگذارند و مانع از پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شوند. مدیریت صحیح این رفتارها، نیازمند شناخت دقیق دلایل بروز آن ها و به کارگیری روش های موثر تربیتی و آموزشی است. مطالعات مختلف نشان داده اند که استفاده از روش های آموزشی فعال مانند یادگیری مشارکتی، بازی های آموزشی، و پروژه محوری، نقش موثری در بهبود رفتارهای کلاسی و افزایش تمرکز دانش آموزان دارد (سالوین، ۲۰۱۹). همچنین، پژوهشگران تاکید کرده اند