بررسی اثربخشی مشارکت اولیاء در اجرای نظام مراقبت اجتماعی دانش آموزان دختر ابتدایی

نظام مراقبت اجتماعی دانش آموزان، زمانی بیشترین اثربخشی را دارد که خانواده ها به عنوان شرکای فعال در فرآیند حمایت تحصیلی و روانی مشارکت داشته باشند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مشارکت هدفمند اولیاء در شناسایی، پیشگیری و مداخله ی به موقع در مشکلات تحصیلی و رفتاری فرزندان انجام شده است. روش تحقیق به صورت شبه تجربی و با رویکرد ترکیبی (کمی-کیفی) انجام شد. جامعه آماری شامل ۳۰ دانش آموز پایه چهارم یک مدرسه ابتدایی دولتی بود که خانواده های آن ها در قالب جلسات مشاوره، کارگاه های آموزشی و ارتباط مستمر با مدرسه مشارکت داشتند. مداخلات طی ۸ هفته و با تمرکز بر همکاری خانواده ها در اصلاح رفتار، حمایت تحصیلی و تقویت انگیزه ی دانش آموزان اجرا شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات درسی، رفتارهای مثبت، و انگیزش تحصیلی دانش آموزان به طور معناداری بهبود یافته و میزان غیبت و تنش های رفتاری کاهش یافته است. تحلیل کیفی نیز حاکی از افزایش اعتماد، ارتباط مدرسه و خانه و احساس امنیت روانی دانش آموزان بود. بر این اساس، مشارکت فعال والدین یک عامل کلیدی در موفقیت نظام مراقبت اجتماعی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

مشارکت اولیاء ، نظام مراقبت اجتماعی ، تحصیلی ، روانی ، دانش آموزان