کاربرد هوش مصنوعی در ارزیابی ارگونومیک و تشخیص ناهنجاری های قامتی با رویکرد طراحی حرکات اصلاحی

در دهه های اخیر، افزایش استفاده از فناوری های نوین به ویژه هوش مصنوعی (AI) در حوزه ارگونومی و سلامت انسانی، تحولات چشمگیری در بهبود ارزیابی وضعیت های بدنی و تشخیص ناهنجاری های قامتی ایجاد کرده است. هوش مصنوعی با بهره گیری از الگوریتم های یادگیری ماشین، یادگیری عمیق و بینایی کامپیوتری، توانسته به طور دقیق و بلادرنگ وضعیت های پوسچرال کاربران را تحلیل و ارزیابی کند. این فناوری ها با استفاده از داده های به دست آمده از سنسورهای پوشیدنی، دوربین های سه بعدی و سیستم های چندحسی، ناهنجاری ها و ریسک های ارگونومیکی را شناسایی کرده و امکان تشخیص زودهنگام مشکلات اسکلتی-عضلانی را فراهم می آورند. علاوه بر این، هوش مصنوعی به کمک مدل های پیشرفته و تحلیل های رفتاری، طراحی و پیشنهاد حرکات اصلاحی را با هدف بهبود کیفیت قامت و کاهش آسیب های ناشی از وضعیت های نامناسب بدن تسهیل می کند. این حرکات اصلاحی به صورت سفارشی و مبتنی بر داده های واقعی فرد، می توانند در محیط های کاری و ورزشی به منظور کاهش خطر بروز اختلالات ارگونومیکی به کار گرفته شوند. از سوی دیگر، استفاده از هوش مصنوعی در این حوزه موجب افزایش دقت، سرعت و قابلیت اتکا در ارزیابی های ارگونومیک شده و امکان پیگیری مستمر تغییرات و بهبودهای فردی را فراهم می کند. در نهایت، کاربرد هوش مصنوعی در ارزیابی ارگونومیک و تشخیص ناهنجاری های قامتی، رویکردی جامع، علمی و عملیاتی را به منظور بهبود سلامت اسکلتی-عضلانی افراد فراهم ساخته که می تواند نقش مهمی در پیشگیری از اختلالات مزمن، بهینه سازی عملکرد فیزیکی و ارتقای کیفیت زندگی ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، ارگونومی ، ناهنجاری قامتی ، ارزیابی پوسچر حرکات اصلاحی ، پیشگیری از آسیب های جسمانی