تاثیر تمرینات اصلاحی کوتاه مدت در کلاس های تئوری بر کاهش خستگی عضلانی و افزایش تمرکز تحصیلی دانش آموزان

این مقاله به بررسی تاثیر تمرینات اصلاحی کوتاه مدت در بستر کلاس های تئوری بر کاهش خستگی عضلانی و افزایش تمرکز تحصیلی دانش آموزان می پردازد. رویکرد مطالعه تحلیلی توصیفی است و بر پایه گردآوری و ترکیب یافته های منابع کتابخانه ای و مقالات معتبر انجام می شود. ابتدا با تشریح سازوکارهای زیست بدنی مرتبط با نشستن طولانی، شکل گیری خستگی موضعی در کمربند شانه ای، گردن و ناحیه مرکزی و پیامدهای آن بر توجه و حافظه کاری تبیین می شود. سپس منطق مداخله از طریق وقفه های حرکتی سه تا پنج دقیقه ای شامل کشش پویا برای عضلات کوتاه، فعال سازی ایزومتریک سبک برای عضلات کم کار و تنفس دیافراگمی هدفمند توضیح داده می شود. تحلیل شواهد نشان می دهد اجرای منظم این وقفه ها در فاصله های زمانی بیست تا سی دقیقه ای، خستگی ادراک شده را کاهش می دهد، الگوی وضعیت بدن را بهبود می بخشد و شاخص های تمرکز مانند پایداری توجه، دقت پاسخ و مشارکت کلاسی را ارتقا می دهد. همچنین رعایت وفاداری به پروتکل، سطح بندی تمرین ها متناسب با توانایی دانش آموزان و هدایت گفتاری دقیق معلم، اندازه اثر را تقویت می کند. در پایان، چارچوبی عملی برای ادغام این تمرین ها در برنامه هفتگی کلاس های تئوری و توصیه هایی برای پایش مدرسه ای ارائه می شود تا امکان تعمیم پذیری در پایه ها و رشته های مختلف فراهم شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات اصلاحی کوتاه مدت ، خستگی عضلانی ، تمرکز تحصیلی ، وقفه های حرکتی کلاسی ، تنفس دیافراگمی ، کشش پویا