سبک زندگی ایرانی اسلامی و نقش آن در سلامت روان کودکان

سبک زندگی ایرانی اسلامی به عنوان مجموعه ای هماهنگ از باورها، ارزش ها، رفتارها و هنجارهای برگرفته از تعالیم دینی، فرهنگی و تاریخی ملت ایران، نقش بنیادینی در شکل گیری شخصیت و سلامت روانی نسل آینده یعنی کودکان ایفا می کند. در جامعه ای که خانواده بر مبنای اصول دینی و اخلاقی استوار است، سلامت روان کودکان نه تنها به عنوان یک هدف تربیتی بلکه به عنوان ضرورت اجتماعی تلقی می شود. سبک زندگی اسلامی با تکیه بر مفاهیمی چون محبت، احترام متقابل، تعاون، صبر، قناعت، شکرگزاری و پرهیز از افراط و تفریط، بستری مطمئن برای رشد متعادل هیجانی و فکری کودک فراهم می آورد. در چنین بستری، کودک می آموزد که آرامش درونی خود را از ارتباط با خداوند و ارزش های معنوی بیابد، نه از عوامل بیرونی و ناپایدار. سبک زندگی ایرانی اسلامی از والدین می خواهد که الگویی از ایمان، محبت و اخلاق باشند تا کودک در سایه ی آنان احساس امنیت و پذیرش کند. این احساس امنیت به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های سلامت روان، زمینه ساز رشد اعتمادبه نفس، خودکارآمدی و تاب آوری در برابر فشارهای روانی است. همچنین توجه به نیازهای عاطفی کودک، احترام به فردیت او، ایجاد فضای گفت وگو و آموزش مهارت های زندگی بر پایه ی آموزه های دینی، می تواند از بروز اختلالات اضطرابی و رفتاری در سنین رشد پیشگیری کند. در سبک زندگی اسلامی، بازی و تفریح سالم به عنوان ابزار رشد روحی و جسمی کودک شناخته می شود و به جای رقابت های ناسالم، بر همدلی، دوستی و مسئولیت پذیری تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ایرانی اسلامی ، سلامت روان ، کودک ، خانواده ، تربیت معنوی