مسئولیت کیفری شخصیت حقوقی نیروهای مسلح در خودکشی سربازان: بررسی ابعاد نوین، کاستی های قانونی و راهکارها

در مقاله حاضر، به بررسی ابعاد و علل خودکشی سربازان پرداخته شده و رابطه این ابعاد با مسئولیت کیفری شخصیت حقوقی نیروهای مسلح مورد دقت و بررسی قرار داده شده است. با تفکیک این نکته مهم که مسئولیت کیفری شخصیت حقوقی در دو حوزه جرایم تعزیری و دیات، با یکدیگر متفاوت بوده و مساله خودکشی نیز مربوط به حوزه دیات می باشد؛ نهایتا با جمع آوری مستندات قانونی و دکترین حقوقی، این نتیجه اخذ شد که مسئولیت کیفری شخصیت حقوقی در مبحث دیات، تابع ماده ۱۴۳ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ نبوده و تابع قواعد مربوط به مسئولیت مدنی و مساله ضمان می باشد. طبق ادله ابرازی در خصوص خودکشی سرباز و بررسی مسئولیت کیفری نیروهای مسلح، به طور کلی سه حالت قابل بررسی دانسته شده و در هر سه حالت کاستی هایی که از منظر عدالت کیفری قابل ملاحظه است، بررسی شده است. حالت اول؛ زمانی است که خودکشی بر اساس اراده کامل و سالم سرباز رخ داده و هیچ گونه عمد یا تقصیری از طرف شخصیت حقوقی نیروهای مسلح و فرماندهان و مسئولین سرباز رخ نداده باشد. حالت دوم؛ زمانی است که خودکشی ناشی از تقصیر شخصیت حقوقی باشد و حالت سوم؛ زمانی است که خودکشی ناشی از تقصیر فرمانده مسئول سرباز رخ داده باشد. بررسی هر یک از این حالات و تعیین مسئولیت کیفری شخصیت حقوقی نیروهای مسلح در این حالات مورد اهتمام مقاله حاضر بوده است.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، عدالت کیفری ، شخصیت حقوقی ، نیروهای مسلح ، مسئولیت کیفری