طراحی الگوی نقش شبکه های اجتماعی در عملکرد زیست محیطی برای توسعه پایدار

هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوی نقش شبکه های اجتماعی در عملکرد زیست محیطی برای توسعه پایدار است. این پژوهش به دنبال شناسایی عوامل موثر بر عملکرد زیست محیطی با تاکید بر عوامل فرهنگی است. روش پژوهش از نوع کیفی و کمی است. در بخش کیفی از روش دلفی استفاده شد. بدین منظور برای شناسایی عوامل از نظرات ۲۰ نفر از خبرگان و متخصصین این حوزه بهره گرفته شد و بعد از مصاحبه های صورت گرفته ۹ عامل شناسایی شد. برای تایید این عوامل از روش های کمی استفاده شد که در نهایت ۴ مورد به عنوان عوامل نهایی انتخاب و وارد مدل پژوهش گردید. در بخش کمی برای تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افزار Smart PLS ۳ استفاده شد. جامعه آماری این بخش را شرکت های کوچک و متوسط استان یزد تشکیل می دهند. نتایج حاصل تمامی فرضیه های پژوهش را تایید کرد. به طوری که شبکه های اجتماعی تاثیر مثبتی بر عملکرد زیست محیطی دارد. تاثیر مثبت شبکه های اجتماعی بر سرمایه فرهنگی و اجتماعی، آگاهی زیست محیطی و مسئولیت پذیری زیست محیطی تایید شد. همچنین سرمایه فرهنگی و اجتماعی، آگاهی زیست محیطی و مسئولیت پذیری زیست محیطی تاثیر مثبتی بر عملکرد زیست محیطی داشتند. از طرفی نقش میانجی سرمایه فرهنگی و اجتماعی، آگاهی زیست محیطی و مسئولیت پذیری زیست محیطی در رابطه بین شبکه های اجتماعی و عملکرد زیست محیطی تایید شدنتایج این پژوهش می تواند به عنوان راهنما برای سیاست گذاران مربوطه و همچنین مدیران شرکت ها برای افزایش عملکرد زیست محیطی شرکت مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شبکه های اجتماعی ، عملکرد زیست محیطی ، محیط زیست ، روش دلفی