مروری بر سندرم متابولیک: مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک، پیامدهای بالینی و راهبردهای مدیریتی

سندرم متابولیک یکی از چالش های عمده سلامت عمومی است که با مجموعه ای از اختلالات متابولیکی شامل مقاومت به انسولین، چاقی احشایی، دیس لیپیدمی و هایپرتنشن مشخص می شود. این سندرم به طور قابل توجهی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲، بیماری های قلبی-عروقی و کبد چرب غیرالکلی را افزایش می دهد. هدف از این مقاله مروری، بررسی جامع پاتوفیزیولوژی، اپیدمیولوژی و راهکارهای پیشگیری و مدیریت سندرم متابولیک می باشد. این مطالعه با بررسی مقالات منتشر شده در پایگاه های علمی معتبر بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۵ انجام شده است. یافته ها حاکی از آن است که شیوع سندرم متابولیک در جوامع مختلف بین ۲۰ تا ۳۰ درصد متغیر بوده و عوامل خطر اصلی آن شامل سبک زندگی کم تحرک، تغذیه ناسالم و زمینه های ژنتیکی می باشد. در سطح پاتوفیزیولوژیک، التهاب سیستمیک و اختلال عملکرد بافت چربی نقش محوری ایفا می کنند. همچنین، شواهد علمی نشان داده اند که اصلاح سبک زندگی از طریق رژیم غذایی سالم، فعالیت بدنی منظم و درمان شناختی-رفتاری می تواند در مدیریت این سندرم نقش داشته باشد. نتایج این مقاله مروری، چارچوبی علمی برای طراحی برنامه های پیشگیری و درمان سندرم متابولیک ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

سندرم متابولیک ، اپیدمیولوژی ، مقاومت به انسولین ، چاقی احشایی ، مدیریت جامع