نقش حقوق سایبری در تنظیم گری پلتفرم های مبتنی بر واقعیت افزوده و واقعیت مجازی

گسترش فناوری های نوین به ویژه واقعیت افزوده و واقعیت مجازی تحولی بنیادین در عرصه تعاملات انسانی، اقتصادی و فرهنگی ایجاد کرده است. این پلتفرم ها با ایجاد فضاهای مجازی و ترکیب آن با محیط واقعی، نه تنها شیوه های ارتباط و سرگرمی را دگرگون ساخته اند بلکه چالش های حقوقی جدیدی را نیز پدید آورده اند. پرسش اصلی این پژوهش آن است که حقوق سایبری چه نقشی در تنظیم گری و کنترل ابعاد مختلف این پلتفرم ها ایفا می کند و چگونه می توان تعادلی میان آزادی های فردی، منافع عمومی و الزامات امنیتی برقرار ساخت. اهمیت بررسی این موضوع در آن است که فقدان چارچوب های حقوقی روشن می تواند منجر به نقض حریم خصوصی کاربران، بروز جرایم سایبری نوظهور، و حتی تهدید امنیت ملی شود. هدف اصلی مقاله، تبیین ضرورت تدوین مقررات متناسب با ویژگی های خاص فناوری های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی و ارائه راهکارهایی برای تنظیم گری کارآمد است. روش پژوهش در این مقاله توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر مطالعه اسنادی و تحلیل تطبیقی با نظام های حقوقی پیشرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که حقوق سایبری می تواند با تعیین قواعدی در حوزه حفاظت از داده ها، مالکیت فکری، مسئولیت مدنی و کیفری و همچنین سازوکارهای نظارت و کنترل، زمینه ای برای استفاده امن و مسئولانه از این پلتفرم ها فراهم کند. نوآوری این مقاله در آن است که با تمرکز بر ابعاد خاص واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، چارچوبی پیشنهادی برای تنظیم گری ارائه می دهد که می تواند به عنوان الگویی برای سیاست گذاران و قانون گذاران مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

حقوق سایبری ، واقعیت مجازی ، واقعیت افزوده ، تنظیم گری ، حفاظت از داده ها