حساسیت ارقام سیبزمینی به بیماری پژمردگی فوزاریومی
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 76
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PPJ-4-1_010
تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1404
چکیده مقاله:
پژمردگی فوزاریومی سیب زمینی Fusarium oxysporum f.sp. tuberosi، یک بیماری مهم سیب زمینی است، که باعث زیان و کاهش قابل ملاحظه ای در تولید می شود. منابع ژنتیکی مقاومت، بهترین روش کنترل بیماری است. در این تحقیق، عکس العمل ۱۸ رقم سیب زمینی با استفاده از طرح فاکتوریل با ۴ تکرار در شرایط گلخانه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. زمانی که ارتفاع گیاهچه ها به ۱۵ سانتی متر رسید با سه جدایه F. oxysporum ریشه ها به میزان ۱۰۰ میلی لیتر از سوسپانسیون (۱۰۵ × ۴ اسپور در هر میلی لیتر) در دو نوبت تلقیح گردیدند. ده روز تا یک ماه بعد از تلقیح ارقام، براساس شاخص علائم ظاهری بیماری، طول نکروز در آوندها، ارتفاع ساقه و طول ریشه ها ارزیابی شدند.بین پارامترها، اختلاف معنی داری در سطح ۱% وجود داشت. بیشترین مقدار همبستگی در روش ارزیابی مربوط به طول نکروز در آوندها (۸۶/۰= r)، طول ریشه ها (۷۵/۰= r)، شاخص علائم ظاهری (۷۳/۰= r) و ارتفاع ساقه ها (۶۹/۰= r) بود. بین ارقام، اختلاف معنی داری وجود داشت (۰۱/۰= P). براساس طول نکروز در آوندها، ارقام در ۵ گروه قرار گرفتند. ارقام گوریکان، تیوا، دیامونت، مارفونا، بارکا، آئولا و مورن در گروه بسیار حساس و ارقام اولوا، فولوا و آلوا درگروه متحمل قرار گرفتند.
کلیدواژه ها: