بررسی رابطه ی آموزش قصه محور با تحول در برنامهی درسی سنتی با تاکید بر یادگیری معنادار دانش آموزان دوره اول ابتدایی مطالعه ی موردی شهرستان (دزفول

در همه قرون گذشته، قصه وسیله ای برای رفع نیازهای روانی کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان بوده است. سوالی که در روزگار ما مطرح میشود این است که امروز چه ابزاری بیش از سایر وسایل تربیتی در رفتار فرزندان ما موثر است؟ پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی روش قصه گویی و روش سنتی بر یادگیری معنادار دانش آموزان دوره اول ابتدایی شهرستان دزفول انجام گرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و با توجه به شیوه اجرا به روش نیمه آزمایشی در قالب یک طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل صورت پذیرفت. در این پژوهش ۴۰ کودک دبستانی به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش به شیوهی قصه درمانی بر یادگیری معنادار موثر است و باعث افزایش میزان پیشرفت درسی شده است. آنچه در می یابیم این است که با وجود گذر زمان قصه و قصه گویی همچنان میتواند فرزندانمان را در همه جوانب زندگی راهنمایی کند و با گسترش ذهن و تخیل آنان تجربههای بسیاری را برایشان فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

آموزش قصه ، محور تحول در برنامه درسی سنتی ، یادگیری معنادار