بازنمایی مفاهیم روانشناختی در متون ادبی فارسی و کاربرد آن در تقویت انگیزش تحصیلی دانش آموزان

ادبیات فارسی با دارا بودن مضامین عمیق انسانی اخلاقی و روان شناختی ظرفیت بالایی برای تاثیرگذاری بر ابعاد مختلف روانی و عاطفی دانش آموزان دارد. یکی از مهمترین چالشهای معلمان تقویت انگیزش تحصیلی در دانش آموزان است؛ عاملی کلیدی که مستقیما بر کیفیت یادگیری و موفقیت تحصیلی تاثیر می گذارد. این پژوهش با رویکردی میان رشته ای میان ادبیات فارسی و روانشناسی تربیتی به بررسی بازنمایی مفاهیم روان شناختی همچون امید، ترس، خودباوری، اراده و رشد فردی در متون ادبی فارسی می پردازد و تلاش دارد کاربرد این مضامین را در افزایش انگیزش تحصیلی دانش آموزان تحلیل کند. روش تحقیق کیفی و مبتنی بر تحلیل محتوای متون ادبی منتخب همچون گلستان، سعدی، مثنوی معنوی، شاهنامه فردوسی و داستان های معاصر فارسی است. همچنین تجربه های میدانی دبیران ادبیات در به کارگیری این متون برای انگیزش بخشی به دانش آموزان بررسی شده است. یافته ها نشان می دهد که استفاده هدفمند از مضامین روان شناختی در متون ادبی می تواند منجر به افزایش خودآگاهی، اعتماد به نفس و انگیزش در دانش آموزان شود. این مقاله پیشنهادهایی برای طراحی بهتر محتوای درسی و روش های تدریس مبتنی بر پیوند ادبیات و روانشناسی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، روانشناسی ، انگیزش تحصیلی ، دانش آموزان ، معلمان