پیش بینی دلزدگی زناشویی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه با میانجیگری تنظیم شناختی هیجان در زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر پیش بینی دلزدگی زناشویی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه با میانجیگری تنظیم شناختی هیجان در زنان متاهل بود. این پژوهش به لحاظ نوع هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی بود که با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را تمام زنان متاهل مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد بادرود در نیمسال دوم ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل میدادند که از میان آنها ۳۲۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ابزار پژوهش شامل مقیاس دلزدگی زناشویی کایزر (۱۹۹۶)؛ نسخه کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ (۱۹۹۸) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) بود برای تحلیل داده ها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد دلزدگی زناشویی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان متاهل پیش بینی میشود (۰.۴۰۰۰/۰۰۱ دلزدگی زناشویی براساس راهبردهای ناسازگارانه (۰/۰۰۱=B=۰/۴۴۹ ،P) و سازگارانه (۰/۰۰۱=B=-۰/۳۷۸ ،P) تنظیم شناختی هیجان در زنان متاهل پیش بینی میشود دلزدگی زناشویی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه با میانجیگری راهبردهای ناسازگارانه (۰۰۰۱، ۴/۱۱=Z) و سازگارانه (۳/۷۳۰/۰۰۱=Z) تنظیم شناختی هیجان در زنان متاهل پیش بینی میشود.

کلیدواژه ها:

تنظیم ، هیجان ، دلزدگی زناشویی ، زنان متاهل ، طرحواره های ناسازگار