رابطه سبکهای یادگیری و انگیزش ریاضی با مهارتهای اولیه ریاضی دانش آموزان پایه ششم

پژوهش با هدف بررسی رابطه سبک های یادگیری و انگیزش ریاضی با مهارت های اولیه ریاضی دانش آموزان پایه ششم شهر شوشتر انجام شد. پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر شوشتر در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ به تعداد ۱۰۲۲ نفر بود که بر اساس جدول مورگان ۲۵۸ نفر از آنها به شیوه نمونه گیری سهمیه ای به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبکهای یادگیری ساخته شده توسط مازوساز (۱۴۰۱)، پرسشنامه انگیزش ریاضی ساخته شده توسط همپتون (۲۰۱۴) و آزمون محقق ساخته مهارتهای اولیه ریاضی میباشد. دادهها با استفاده از فنون آمار توصیفی و همبستگی پیرسون و رگرسیون از طریق نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج نشان داد بین سبکهای یادگیری یادگیری از طریق احساس کردن، یادگیری از طریق تماشا کردن، یادگیری از طریق فکر کردن و یادگیری از طریق انجام دادن با مهارتهای اولیه ریاضی دانش آموزان پایه ششم شهر شوشتر رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین بین انگیزش ریاضی (انگیزش درونی و بیرونی) با مهارتهای اولیه ریاضی دانش آموزان پایه ششم شهر شوشتر رابطه معناداری وجود داشت. نتایج حاصل از رگرسیون نیز نشان داد ۶۵ درصد از واریانس مهارتهای اولیه ریاضی به وسیلهی سبکهای یادگیری و انگیزش ریاضی تبیین می گردد.

کلیدواژه ها:

سبکهای یادگیری انگیزش ، ریاضی ، مهارتهای اولیه ریاضی ، عملکرد ریاضی