پیش بینی اشتیاق تحصیلی دانشجویان براساس حمایت اجتماعی ، خود اثر بخشی و سرسختی

هدف تحقیق حاضر بررسی روابط خوداثر بخشی ، حمایت اجتمعی و سرسختی خانواده با اشتیاق تحصیلی دانشجویان بود. جامعه آماری این تحقیق دانشجویان پیام نور شهرستان شوط بودند که تعداد ۲۸۵ دانشجو با استفاده از جدول مورگان، به عنوان نمونه برآورد شدند. روش نمونه گیری به روش در دسترس انجام گرفت. از پرسشنامههای خوداثربخشی (۱۹۸۲)، حمایت اجتماعی (۱۹۸۶)، سرسختی خانواده (۱۹۹۱) و اشتیاق تحصیلی دانشجویان (۲۰۱۵) برای جمع آوری دادهها استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شده است. نتیجه تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که بین خود اثر بخشی، حمایت اجتمعی و سرسختی خانواده با اشتیاق تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که اشتیاق تحصیلی بر اساس خود اثر بخشی و سرسختی خانواده قابل پیش بینی است. همچنین نتایج نشان داد که طبق مدل رگرسیون، متغیر حمایت اجتماعی، اشتیاق تحصیلی دانشجویان را به خوبی پیش بینی نمی کند.

کلیدواژه ها:

اشتیاق تحصیلی ، حمایت اجتماعی ، خود اثر بخشی ، سرسختی خانواده